( مسأله 143 ) : اگر جائى از خانه يا فرش كسى نجس باشد و ببيند بدن يا لباس يا چيز ديگران كه وارد خانه او مىشوند با رطوبت به جاى نجس رسيده است ، و در معرض اين باشد كه نجاست به خوردنيها و آشاميدنيها سرايت كند ، بايد به آنان بگويد .
( مسأله 144 ) : اگر صاحب خانه در بين غذا خوردن بفهمد غذا نجس است بايد به ميهمانها بگويد ، اما اگر يكى از ميهمانها بفهمد ، لازم نيست به ديگران خبر دهد ، ولى چنانچه طورى با آنان معاشرت دارد كه ممكن است به سبب نجس بودن آنان خود او هم نجس شود ، بايد پس از غذا به آنان بگويد .
( مسأله 145 ) : چيز عاريه اى كه نجس مىشود ، چنانچه صاحبش آن را در موردى كه شرط آن پاكى است به كار مىبرد مانند ظروف خوردن و آشاميدن ، واجب است نجس شدن آن را به او بگويد ، ولى غير آن مانند لباس ، لازم نيست نجس شدنش را بگويد ، هر چند بداند كه صاحبش با آن نماز مىخواند ، زيرا پاك بودن لباس در نماز شرط واقعى نيست ، اما اگر سبب ملاقات با چيزى كه طهارت شرط واقعى آن است - مانند مواضع وضو و غسل - باشد ، بايد بگويد .
( مسأله 146 ) : اگر بچه بگويد چيزى نجس است يا چيزى را كه مىدانستند نجس شده آب كشيده ، نمىتوان به گفته اش اعتماد كرد ، مگر اين كه سبب علم شود .
مطهرات ( مسأله 147 ) : بنابر مشهور دوازده چيز نجاست را پاك مىكند ، و آنها را مطهرات گويند . و جمعى از علما آنها را هيجده چيز دانسته اند ، و بعضى يازده چيز شمرده اند ، ولى مطهر بودن بعضى از آنها واضح نيست ، چنان كه در ضمن مسائل آينده بيان مىشود :
اول : آب ، دوم : زمين ، سوم : آفتاب ، چهارم : استحاله ، پنجم : انقلاب ، ششم :
انتقال ، هفتم : كم شدن دو سوم آب انگور جوشيده ، هشتم : اسلام ، نهم : تبعيت ، دهم : بر طرف شدن عين نجاست ، يازدهم : استبراء حيوان نجاستخوار ، دوازدهم :

33