بايد فورى آن را آب بكشند .
( مسأله 135 ) : اگر جلد قرآن نجس شود بايد آن را آب بكشند .
( مسأله 136 ) : گذاشتن قرآن روى عين نجس مانند خون و مردار ، هر چند عين نجس خشك باشد حرام است ، و بايد فورى بردارند .
( مسأله 137 ) : نوشتن قرآن با مركب نجس هر چند يك حرف آن ، حرام است ، و اگر نوشته شود بايد آن را آب بكشند ، يا با تراشيدن و مانندش آن را از بين ببرند .
( مسأله 138 ) : دادن قرآن به كافر هر چند سبب نجس شدن آن نشود حرام است ، بخصوص اگر مستلزم هتك باشد ، و گرفتن قرآن از او واجب است .
( مسأله 139 ) : اگر ورق قرآن يا هر چه احترام آن لازم است مانند نوشته اسم خدا يا پيغمبر يا امام در مستراح بيفتد ، بيرون آوردن و آب كشيدن آن هر چند هزينه داشته باشد واجب است ، و اگر بيرون آوردن آن ممكن نباشد ، بايد به آن مستراح نروند تا يقين كنند آن ورق پوسيده است ، و نيز اگر تربت در مستراح بيفتد و بيرون آوردنش ممكن نيست بايد تا هنگامى كه يقين كنند به كلى از بين رفته به آن مستراح نروند .
( مسأله 140 ) : خوردن و آشاميدن چيز متنجس حرام است ، و هم چنين است خوراندن آن به ديگرى ، و خوراندن آن به اطفال و ديوانگان محل اشكال است ، ولى اگر خود طفل يا ديوانه غذاى نجس بخورد يا با دست نجس غذا را نجس كند و بخورد ، لازم نيست از او جلوگيرى كنند مگر آن كه سبب ضرر او باشد مانند خون و مردار و شراب .
( مسأله 141 ) : فروختن و عاريه دادن چيز نجسى كه مىشود آن را آب كشيد ، اگر نجس بودنش را به او بگويد اشكال ندارد ، هر چند خوراكى باشد .
( مسأله 142 ) : اگر ببيند كسى غذائى كه عين نجس در آن است مىخورد ، بنابر احتياط واجب بايد او را مطلع سازد ، ولى اگر ببيند كسى با لباس نجس نماز مىخواند ، لازم نيست به او بگويد .

32