( مسأله 1670 ) : مسافرى كه در ماه رمضان پيش از ظهر به وطنش يا به جائى كه مىخواهد ده روز در آنجا بماند ، برسد ، چنانچه مبطلى انجام نداده بايد آن روز روزه را بگيرد ، و اگر انجام داده روزه آن روز بر او واجب نيست .
( مسأله 1671 ) : مسافرى كه بعد از ظهر به وطنش يا به جائى كه مىخواهد ده روز در آنجا بماند برسد ، نبايد آن روز را روزه بگيرد .
( مسأله 1672 ) : مسافر و كسى كه از روزه گرفتن عذر دارد ، مكروه است در روز ماه رمضان جماع نمايد ، و در خوردن و آشاميدن كاملا خود را سير كند .
كسانى كه مىتوانند روزه نگيرند ( مسأله 1673 ) : كسى كه به سبب پيرى نمىتواند روزه بگيرد ، يا برايش مشقت دارد ، روزه بر او واجب نيست ، ولى در صورت دوم بلكه بنابر احتياط در صورت اول نيز ، براى هر روز يك مد طعام - گندم يا جو يا نان يا خرما - به فقير بدهد .
( مسأله 1674 ) : كسى كه بر اثر پيرى روزه نگرفته ، و پس از ماه رمضان بتواند روزه بگيرد احتياط واجب آن است كه قضاى روزه هائى را كه نگرفته بجا آورد .
( مسأله 1675 ) : كسى كه بيماريى دارد كه زياد تشنه مىشود و نمى تواند تشنگى را تحمل كند ، يا براى او مشقت دارد ، روزه بر او واجب نيست ، ولى در صورت دوم و نيز در صورت اول به احتياط لازم ، بايد براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد ، و احتياط مستحب آن است كه بيشتر از مقدارى كه ناچار است آب نياشامد ، و چنانچه بعد بتواند روزه بگيرد ، بنابر احتياط روزه هائى را كه نگرفته قضا نمايد .
( مسأله 1676 ) : زن آبستنى كه زايمانش نزديك است ، و روزه براى جنين يا خودش ضرر دارد ، روزه بر او واجب نيست و بايد براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد .

297