( مسأله 70 ) : اگر شك كند كه مخرج را تطهير كرده يا نه ، بايد تطهير كند هر چند هميشه پس از بول يا مدفوع ، فورى تطهير مىكرده است .
( مسأله 71 ) : چنانچه پس از نماز شك كند كه پيش از نماز مخرج را تطهير كرده يا نه و احتمال بدهد كه پيش از شروع به نماز متوجه بوده ، نمازى كه خوانده صحيح است ، ولى براى نمازهاى بعدى بايد تطهير كند .
استبراء ( مسأله 72 ) : مستحب است مردها پس از بيرون آمدن بول ، براى خالى شدن مجرى از باقيمانده آن استبراء كنند ، و بهترين راهش اين است كه : پس از قطع بول ، اگر مخرج مدفوع نجس شده اول آن را تطهير كنند ، بعد سه بار انگشت ميانه دست چپ را از مخرج مدفوع تا بيخ آلت بكشند ، سپس شست را روى آلت و انگشت پهلوى شست را زير آن بگذارند و سه بار تا ختنه گاه - و بهتر آن كه تا سر آلت - بكشند ، و پس از آن سه نوبت سر آلت را فشار دهند .
( مسأله 73 ) : آبى كه گاهى پس از بازى كردن با زنى كه بر شخص حلال است از او خارج مىشود و به آن مذى مىگويند پاك است ، و نيز آبى كه گاهى پس از منى بيرون مىآيد و به آن وذى گفته مىشود ، چنانچه محل از منى تطهير گرديده و پس از آن بول خارج نشده باشد پاك است ، و آبى كه گاهى پس از بول بيرون مىآيد و به آن ودى مىگويند اگر بول به آن نرسيده باشد پاك است ، و چنانچه انسان پس از بول استبراء و تطهير كند ، سپس آبى از او خارج شود و شك كند كه بول است يا يكى از اين سه آب ، پاك مىباشد .
( مسأله 74 ) : اگر شك كند استبراء كرده يا نه و رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند پاك است يا نه ، نجس مىباشد ، و چنانچه وضو گرفته باشد باطل مىشود ، ولى اگر شك كند استبرائى كه كرده درست بوده يا نه و رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند پاك است يا نه ، پاك مىباشد و وضو را هم باطل نمىكند .
( مسأله 75 ) : كسى كه استبراء نكرده اگر به سبب آن كه مدتى از بول كردن

21