( مسأله 64 ) : در سه صورت مخرج مدفوع تنها با آب پاك مىشود :
اول : با مدفوع نجاست ديگرى مانند خون بيرون آمده باشد .
دوم : نجاستى از خارج به مخرج مدفوع رسيده باشد .
سوم : اطراف مخرج بيش از مقدار معمول آلوده شده باشد . در غير اين سه صورت مىتوان مخرج را با آب شست و يا به دستورى كه مى آيد با پارچه و سنگ و مانند اينها پاك كرد ، هر چند شستن با آب بهتر و جمع بين شستن و پاك كردن به پارچه يا سنگ اكمل است .
( مسأله 65 ) : مخرج بول با غير آب پاك نمىشود . و در آب كر و جارى اگر پس از بر طرف شدن بول يك بار بشويند كافى است ، ولى با آب قليل بايد دو بار شست و بهتر است سه بار شسته شود .
( مسأله 66 ) : اگر مخرج مدفوع را با آب بشويند بايد چيزى از مدفوع در آن نماند . ولى باقى ماندن رنگ و بوى آن چنانچه به طور معمولى بر طرف نشود مانعى ندارد ، و اگر بار اول طورى شسته شود كه ذره اى از مدفوع در آن نماند ، دوباره شستن لازم نيست .
( مسأله 67 ) : با سنگ و كلوخ و مانند اينها اگر خشك و پاك باشد مىتوان مخرج مدفوع را تطهير كرد و بايد سه مرتبه باشد ، و چنانچه رطوبت كمى دارد كه به مخرج نرسد اشكال ندارد .
( مسأله 68 ) : واجب است سنگ يا پارچه اى كه مدفوع را با آن بر طرف مىكنند سه قطعه باشد ، و اگر با سه قطعه بر طرف نشود بايد تا پاك شدن كامل مخرج اضافه نمايند ، ولى باقيماندن ذره هاى كوچكى كه ديده نمىشود اشكال ندارد .
( مسأله 69 ) : پاك كردن مخرج مدفوع با چيزهايى كه احترام آنها لازم است مانند كاغذى كه اسم خدا و پيغمبران و ائمه ( عليهم السلام ) و قرآن بر آن نوشته شده حرام است ، و پاك شدن مخرج با استخوان و سرگين محل اشكال است ، و در صورت ضرورت استنجاء با استخوان و سرگين طاهر ترك نشود .

20