( مسأله 935 ) : اگر پس از گفتن تكبيرة الاحرام شك كند كه آن را صحيح گفته يا نه ، چه مشغول خواندن چيزى شده باشد يا نه ، به شك خود اعتنا نكند .
مسائل قيام ( ايستادن در نماز ) ( مسأله 936 ) : قيام هنگام گفتن تكبيرة الاحرام ، و پيش از ركوع كه قيام متصل به ركوع ناميده مىشود ركن است . ولى قيام موقع خواندن حمد و سوره ، و قيام پس از ركوع ركن نيست ، و اگر كسى آن را فراموش كند ، نمازش صحيح است .
( مسأله 937 ) : واجب است پيش از گفتن تكبير و پس از آن ، مقدارى بايستد تا يقين كند كه تكبير را در حال ايستادن گفته است .
( مسأله 938 ) : اگر ركوع را فراموش كند ، و پس از حمد و سوره بنشيند و يادش بيايد كه ركوع نكرده ، بايد بايستد و به ركوع رود ، و اگر بدون اين كه بايستد به حال خميدن به ركوع برگردد ، چون قيام متصل به ركوع را بجا نياورده نمازش باطل است .
( مسأله 939 ) : نمازگزار بايد هنگام گفتن تكبيرة الاحرام و قرائت كه ايستاده است ، بدن را حركت ندهد و به طرفى خم نشود ، و بنابر احتياط در حال اختيار به جائى تكيه نكند ، ولى اگر از روى ناچارى باشد اشكال ندارد .
( مسأله 940 ) : هر گاه هنگام قيام براى قرائت فراموش كند و بدن را حركت دهد يا به طرفى خم شود ، يا به جائى تكيه كند اشكال ندارد ، ولى اگر در حال گفتن تكبيرة الاحرام يا قيام متصل به ركوع باشد ، بايد نماز را تمام كرده و دوباره بخواند .
( مسأله 941 ) : احتياط واجب آن است كه هنگام ايستادن هر دو پا روى زمين باشد ، ولى لازم نيست سنگينى بدن به طور مساوى روى هر دو پا باشد .
( مسأله 942 ) : كسى كه مىتواند درست بايستد ، اگر پاها را خيلى گشاد بگذارد كه ايستادن شمرده نشود نمازش باطل است .

175