فارسى آن را بگويد ، صحيح نيست .
( مسأله 927 ) : احتياط لازم است كه تكبيرة الاحرام نماز را به چيزى كه پيش از آن مىخواند مثلا به اقامه يا به دعائى كه پيش از تكبير مىخواند نچسباند .
( مسأله 928 ) : اگر بخواهد الله اكبر را به چيزى كه پس از آن مىخواند مثلا به بسم الله الرحمن الرحيم بچسباند ، بايد راء اكبر را پيش ( ضمه ) بدهد ، ولى احتياط لازم است كه در نماز واجب نچسباند .
( مسأله 929 ) : هنگام گفتن تكبيرة الاحرام بايد بدن آرام باشد ، و اگر در حالى كه بدنش حركت دارد ، عمدى تكبيرة الاحرام بگويد باطل است .
( مسأله 930 ) : تكبير و حمد و سوره و ذكر و دعا را بايد طورى بخواند كه خودش بشنود ، و اگر به سبب سنگينى يا كرى گوش يا سر و صداى زياد نمىشنود ، بايد طورى بگويد كه اگر مانعى نباشد بشنود .
( مسأله 931 ) : كسى كه لال است يا زبان او مرضى دارد كه نمىتواند الله اكبر را بگويد بايد به هر طورى كه مىتواند بگويد ، و اگر هيچ نمىتواند بگويد ، بنابر احتياط بايد در قلب خود بگذراند ، و براى تكبير اشاره كند ، و زبانش را هم اگر مىتواند حركت دهد .
( مسأله 932 ) : مستحب است پس از تكبيرة الاحرام بگويد : يا محسن قد أتاك المسئ ، وقد أمرت المحسن أن يتجاوز عن المسئ ، أنت المحسن وأنا المسئ ، به حق محمد وآل محمد ، صل على محمد وآل محمد ، وتجاوز عن قبيح ما تعلم مني .
( مسأله 933 ) : مستحب است هنگام گفتن تكبير اول نماز و تكبيرهاى بين نماز دستها را تا مقابل گوشها بالا ببرد .
( مسأله 934 ) : اگر شك كند كه تكبيرة الاحرام را گفته يا نه ، چنانچه مشغول خواندن چيزى از قرائت شده ، به شك خود اعتنا نكند ، و اگر چيزى نخوانده بايد تكبير بگويد ، و اگر مشغول خواندن ذكر مستحبى شده بنابر احتياط دوباره تكبير بگويد ، ولى در اين صورت احوط آن است كه نماز را اعاده كند .

174