( مسأله 842 ) : اگر لباسهاى كوچك نمازگزار مانند عرقچين و جوراب كه نمىتوان با آنها عورت را پوشاند نجس باشد ، چنانچه از مردار و حيوان حرام گوشت درست نشده باشد ، نماز با آن صحيح است ، و نيز اگر با انگشترى نجس نماز بخواند اشكال ندارد .
( مسأله 843 ) : چيز نجس مانند دستمال و كليد و چاقوى نجس ، بلكه مطلق چيز نجس بنابر احتياط لازم ، نبايد همراه نمازگزار باشد .
( مسأله 844 ) : هر گاه احتمال دهد خونى كه كمتر از درهم در بدن يا لباس او هست از خونهائى باشد كه عفو در آنها نيست ، جايز است با آن نماز بخواند ، ولى احوط شستن آن است .
( مسأله 845 ) : اگر خونى كمتر از درهم در لباس يا بدن كسى باشد و نداند كه از خونهائى است كه عفو در آنها نيست و نماز بخواند ، و پس از نماز بفهمد از خون حرام گوشت بوده بايد نماز را اعاده كند ، بلكه بنابر احتياط واجب از هر خونى كه عفو نشده نماز را دوباره بخواند ، اما اگر اعتقاد نمايد كه كمتر از درهم است و پس از نماز معلوم شود به مقدار درهم يا بيشتر بوده اعاده لازم نيست .
( مسأله 846 ) : زنى كه پرستار بچه شيرخوار است ، چنانچه يك لباس بيشتر ندارد ، و نمى تواند حتى به عاريه هم تهيه نمايد ، هر گاه لباس او به بول بچه نجس شود و نتواند آن را تطهير كند ، مىتواند در شبانه روز به يك تطهير نزديك آخر وقت نماز ظهر و عصر اكتفا كند ، و با همان لباس نماز بخواند .
آداب لباس نمازگزار ( مسأله 847 ) : مستحب است پوشش ساتر و غير ساتر نمازگزار - از جهت جنس و وضع و حالت و رنگ و . . . - محبوب خداوند و مايه تقرب به او باشد ، چنان كه فرموده : ( خذوا زينتكم عند كل مسجد ) ( سوره اعراف ، آيه 31 ) .
و از آن جمله مستحب است نمازگزار با عمامه باشد كه شيوه انبياء عظام و ائمه طاهرين ( عليهم السلام ) و ملائكه مقربين است . و نيز مستحب است يك طرف عمامه

159