در صورت مشقت طلب بخشش يا عاريه و حتى قبول آن بر او واجب نيست ، و به دستور نماز برهنگان نماز بخواند .
( مسأله 826 ) : لباسى كه پارچه يا رنگ يا دوخت آن براى كسى كه مىخواهد آن را بپوشد معمول نيست ، مانند اين كه روحانى لباس نظامى بپوشد ، چنانچه هتك حرمت و يا مايه شهرت باشد ، بنابر احتياط لازم جايز نيست ، و اگر با آن نماز بخواند و تنها ساترش باشد ، بعيد نيست نمازش باطل شود .
( مسأله 827 ) : اگر مرد لباس زنانه و زن لباس مردانه بپوشد ، چنانچه زى خود قرار دهد بنابر احتياط حرام است ، و نماز خواندن با آن حكم مسأله گذشته را دارد .
( مسأله 828 ) : كسى كه بايد خوابيده نماز بخواند ، اگر لحافش از اجزاء حيوان حرام گوشت باشد ، نماز در آن جايز نيست هر چند برهنه نباشد ، و اگر نجس يا ابريشم باشد ، چنانچه پوشيدن بر آن صدق كند نماز در آن جايز نيست ، بلكه روى خود كشيدن آن هم محل اشكال است ، اما تشك به هر حال مانعى ندارد ، مگر اين كه مقدارى از آن را به خود بپيچد ، كه در عرف پوشيدن گفته شود ، در اين صورت حكم آن حكم لحاف است .
مواردى كه مىتوان با بدن يا لباس نجس نماز خواند ( مسأله 829 ) : در پنج صورت ، اگر بدن يا لباس نمازگزار نجس باشد ، نماز او صحيح است :
اول : آن كه به سبب زخم يا جراحت يا دملى كه در بدن او هست ، بدن يا لباسش به خون آلوده شده باشد .
دوم : آن كه بدن يا لباسش به مقدار كمتر از درهم ( كه تقريبا به اندازه بند سر انگشت سبابه - شهادت - و يا مساوى يك اشرفى ، مىشود ) به خون آلوده باشد .
سوم : آن كه ناچار باشد با بدن يا لباس نجس نماز بخواند .

156