( مسأله 737 ) : كسى كه به سبب عذرى ناچار است با تيمم نماز بخواند ، اگر يقين دارد كه عذرش تا آخر وقت باقى است ، مىتواند در اول وقت نماز بخواند ، ولى اگر احتمال دهد كه عذرش بر طرف خواهد شد ، بايد صبر كند تا عذر بر طرف شود يا در آخر وقت نماز بخواند ، و لازم نيست به قدرى صبر كند كه بتواند تنها واجبات نماز را انجام دهد ، بلكه اگر براى مستحبات نماز همچون اذان و اقامه و قنوت هم وقت هست مىتواند تيمم كند و نماز را با مستحبات بخواند ، و در عذرهاى ديگر غير از موارد تيمم اگر احتمال بدهد كه عذرش باقى است جايز است اول وقت نماز بخواند ، ولى چنانچه در ميان نماز عذرش بر طرف شود بايد اعاده نمايد .
( مسأله 738 ) : چنانچه احكام نماز و شكيات و سهويات را نداند ، و احتمال بدهد كه يكى از اينها در نمازش پيش مىآيد ، بايد براى ياد گرفتن آنها نماز را از اول وقت تأخير بيندازد ، ولى اگر مطمئن است كه نماز را به طور صحيح تمام مىكند مىتواند در اول وقت مشغول نماز شود .
( مسأله 739 ) : اگر در نماز مسأله اى پيش آيد كه حكمش را نداند ، مىتواند به يكى از دو طرفى كه احتمال مىدهد عمل نمايد ، ولى پس از نماز بايد مسأله را بپرسد كه اگر نمازش باطل بوده دوباره بخواند ، و اگر صحيح بوده اعاده لازم نيست .
( مسأله 740 ) : هر گاه وقت نماز وسيع است و طلبكار هم طلب خود را مطالبه مىكند ، در صورت امكان بايد اول طلب او را بدهد ، سپس نماز بخواند ، و نيز اگر كار واجب ديگرى مانند تطهير مسجد كه بايد هر چه زودتر انجام داد ، پيش آيد ، بايد اول آن را انجام دهد ، و در هر دو صورت اگر اول نماز بخواند معصيت كرده ولى نمازش باطل نيست ، هر چند احتياط در اعاده است .
ترتيب در نمازهاى روزانه ( مسأله 741 ) : نماز عصر پس از نماز ظهر ، و نماز عشاء پس از نماز مغرب بايد خوانده شود ، و اگر كسى عمدى نماز عصر را پيش از نماز ظهر ، يا نماز عشاء

141