مىنامند ، و موقعى كه سفيده در افق پهن شد فجر دوم يا صادق ناميده مىشود كه وقت اذان صبح است .
مسائل وقت نماز ( مسأله 727 ) : هنگامى مىتوان شروع به نماز خواندن كرد كه يقين داشته باشد وقت شده ، يا دو مرد عادل به آن خبر دهند . بلكه به اذان وقت شناسى كه مورد اطمينان هست يا به خبر دادن يا اذان كسى كه به خبر يا اذان او اطمينان حاصل شود ، مىتوان اكتفا كرد .
( مسأله 728 ) : اگر به سبب ابر يا غبار نتواند در اول وقت نماز به فرا رسيدن وقت يقين كند ، ولى گمان دارد كه وقت شده مىتواند نماز بخواند ، هر چند احتياط آن است كه نماز را تا حصول يقين يا اطمينان به وقت تأخير اندازد ، و بنابر احتياط واجب چنانچه نسبت به شناختن وقت مانع شخصى مانند نابينائى و زندان باشد ، نماز را تا حصول يقين يا اطمينان تأخير اندازد .
( مسأله 729 ) : اگر به يكى از راههاى گذشته براى انسان ثابت شود كه وقت نماز شده و مشغول نماز گردد و در نماز بفهمد كه هنوز وقت نشده ، نمازش باطل است ، و نيز اگر پس از نماز بفهمد كه تمام نماز را پيش از وقت خوانده ; و بنابر احتياط مستحب اگر در نماز بفهمد وقت داخل شده ، يا پس از نماز بفهمد كه در بين نماز وقت داخل شده بود نماز را دوباره بخواند ، و اگر در بين نماز پيش از ركوع آخر و يا پس از نماز بفهمد مقدار يك ركعت در وقت واقع شده نماز صحيح است .
( مسأله 730 ) : كسى كه متوجه نيست بايد با يقين به فرا رسيدن وقت مشغول نماز شود ، و پس از نماز بفهمد كه تمام نماز را در وقت خوانده نماز او صحيح است ، و اگر بفهمد نماز را پيش از وقت خوانده يا نفهمد كه در وقت خوانده يا پيش از وقت ، نمازش باطل است ، بلكه اگر پس از نماز بفهمد كه در نماز وقت داخل شده چنانچه يك ركعت آن هم در وقت واقع نشده ، بايد دوباره آن نماز را بخواند .
( مسأله 731 ) : اگر يقين كند وقت داخل شده و نماز بخواند ، و در بين نماز شك كند كه وقت داخل شده يا نه ، نمازش باطل است ، ولى اگر بين نماز يقين دارد

139