نام کتاب : مجمع المسائل ( فارسي ) نویسنده : السيد الگلپايگاني جلد : 1 صفحه : 168
ج - صحت آن بدون اشباع ، بعيد نيست اگر چه فتحه كاملا ظاهر نشده . لكن چنانچه فتحه را كاملا اظهار كنند اوفق به قواعد واحسن است ولى با اشباع ، غلط است . س 166 - شخصى است شصت و پنج ساله كه اغلب در نمازهاى يوميه در ركعت آخر ، سجده آخر ، مىگويد ( يا رطيف ارحم عبدك الضعيف ) نمازهاى او از اول تاكنون چه صورت دارد ؟ . ج - در فرض سؤال ، نمازهائى كه با اين كيفيت از روى غفلت خوانده محكوم به صحت است و لكن بعدا يا اين ذكر را نگويد يا آن را بطور صحيح بگويد و صحيح آن يا لطيف است س 167 - بعد از حروف مد اگر حرف بعد از آنها را به خاطر وقف كردن ، ساكن تلفظ نمائيم ( مثل : نستعين ، رحيم ، مستقيم ) آيا مد ، واجب است يا مستحب ؟ . ج - در فرض سؤال مد واجب نيست . س 168 - در رساله مرقوم فرمودهايد ، در نماز ، حمد با يك سوره كامل بايد خوانده شود حالا كسى حمد را بخواند و چون هميشه سوره توحيد را مىخوانده بنا به عادت قبلى يك مرتبه متوجه شده به آخر سوره توحيد رسيده است . آيا همان سوره كفايت مىكند يا بايد دوباره برگردد و سوره را با قصد بخواند ؟ . ج - در فرض سؤال اعاده سوره لازم نيست . س 169 - در مبطلات نماز مسأله 1143 در توضيح المسائل فرمودهايد : ( اگر شخص نمازگزار كلمهاى را به قصد ذكر بگويد مثلا بگويد ( الله اكبر ) و در موقع گفتن آن ، صدا را بلند كند كه چيزى را به ديگرى بفهماند اشكالى ندارد ولى اگر به قصد اين كه چيزى بفهماند بگويد اگر چه قصد ذكر هم داشته باشد نماز ، باطل مىشود ) فرق بين اين دو جمله را كاملا نفهميديم . و ديگر اين كه در فرض اول مرقوم فرمودهايد كه الله اكبر بگويد آيا مقصود ، تكبير موقع رفتن به ركوع و يا سجود و امثال آن است ، يا مطلقا و هر جاى نماز كه باشد و آيا اگر ذكرهاى ديگر مثل بحول الله يا سمع الله و امثال اينها را هم در محل خود بگويد ، همينطور است و هر گاه
168
نام کتاب : مجمع المسائل ( فارسي ) نویسنده : السيد الگلپايگاني جلد : 1 صفحه : 168