اعلام نمودن آن بر او لازم نيست و هر گاه خود آنها مطلع شوند بايد هر قسمتى را كه به نجاست آن يقين دارند و تطهير آن ممكن باشد ، تطهير كنند و همچنين است حكم ميزبان نسبت به اوضاع خودش [1] .
( مسأله 219 ) : اگر چاه به سبب تغيير رنگ يا بو و يا مزه ، نجس شود ، با زائل شدن تغيير آن هم بسبب كشيدن آب ، پاك مىشود ، اما حاشيه چاه و اعضاى شخص آبكش بالتبع پاك نمى شوند [2] ، ولى در غير صورت تطهير بسبب تغيير [3] ، يعنى كشيدن آب به اعداد مذكوره كه احتياطا لازم بود ، آن قسمتها بالتبع پاك مى شوند .
( مسأله 220 ) : احوط در استبراء حيوان جلال بعد از زوال اسم جلال [4] ، گذشت مقدار زمانى [5] است كه شارع مقدس جهت استبراء آن قرار داده است .
( مسأله 221 ) : مستحب است هرگاه چيزى ( مثل بدن انسان ) به يكى از : 1 - اعضاى سگ و خوك 2 - اعضاى كافر با فرض عدم رطوبت مسريه 3 - زردى كه از دبر ( پشت ) صاحب بواسير بيايد 4 - بول يا پشكل گوسفند و شتر

[1] محمد باقر شيرازى ، در مجموع موارد اين مسأله ميزان مراعات عدم مشقت و عسر و حرج است .
[2] محقق خراسانى : بلكه در هر دو صورت پاك مىشود بنابر نجاست چاه بدون تغيير .
[3] محمد كاظم طباطبائى : گذشت كه اقوى عدم نجاست چاه بدون تغيير است .
[4] محقق خراسانى : بلكه با زوال است جلال .
[5] ميرزاى شيرازى - محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : استبراء حيوانات جلال به اين گونه است كه در مورد گاو سه روز ، در مورد گوسفند بيست روز ، در مورد شتر چهل روز و در مورد مرغ هفت روز است كه قول مشهور در مورد مرغ سه روز مى باشد .

70