از تطهير بايد قضا نمايد .
( مسأله 171 ) : اگر در آب انگور گلى ريخته شود و آب انگور كف كند ، هرگاه علم به جوش آمدن آب انگور پيش از آنكه گل مستهلك شود ، حاصل شود آن آب انگور نجس است [1] والا پاك است .
( مسأله 172 ) : هرگاه بر روى زمين بولى ريخته شود و آفتاب آن را خشك كند پاك است [2] اگر چه رنگ و بوى آن بول باقى باشد .
( مسأله 173 ) : خون در دل يا جگر يا شكم گوسفند پاك است مگر آنكه علم به نجاست آن حاصل شود .
( مسأله 174 ) : هرگاه قسمتى از ظرف نجس را آب فرا گرفته باشد و آن را زير آب كر يا جارى ببرند ، تمام آن پاك مىشود و احتياجى به تعدد ندارد [3] ، و همچنين است حكم در مورد دلو ، هرگاه آب چاه با آن ممزوج شود [4] .
( مسأله 175 ) : هرگاه مخرج بول [5] خشك شده باشد يا آنكه شك كند كه بعد از بول مذى آمده يا نه احتياطا بايد دست بمالد و طهارت بگيرد ، و در بدن هرگاه نجاست بى عين خشك شده باشد ، دست ماليدن به جهت تطهير آن لازم نيست .

[1] محمد كاظم طباطبائى : مطلقا پاك است .
[2] ميرزاى شيرازى - محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : ليكن اگر چيزى از عين نجاست پس از خشك شدن باقى بماند ، پاك نيست .
[3] ميرزاى شيرازى : محل تأمل است .
[4] محمد كاظم طباطبائى : مجرد اتصال كافى است .
[5] محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : فرقى ما بين مخرج بول و ساير اجزاى بدن اگر عين نجاست در آن باشد ، نيست .

60