نام کتاب : مجمع الرسائل ( فارسي ) نویسنده : الشيخ الجواهري جلد : 1 صفحه : 59
ممكن باشد كه آب كر يا جارى را به جوف آن داخل كنند بنا به قاعده خود ، پاك مىشود [1] و الا پاك نمى شود . ( مسأله 166 ) : اگر آب انگور يا آب مويز را كه مقدار آن به ثلث نمى رسد ، به جهت غلظتش ، قدرى آب خالص در آن بريزند به طورى كه صدق آب انگور يا آب مويز نمايد و آن وقت به ثلث برسد ، پاك مىشود و الا پاك شدن آن مشكل است . ( مسأله 167 ) : اگر شخص شيره اى را از كسى بگيرد و بعد فضله موشى را در آن ببيند ، واجب نيست آن شخص را با خبر كند . ( مسأله 168 ) : غساله مخرج بول مانند غساله مخرج غايط است و با شرايطش پاك مىشود اما تميز دادن آنكه تعدى كرده است يا نه ، مشكل است [2] پس احتياطا اجتناب كردن از آن نيكو است . ( مسأله 169 ) : اگر به طور مثال موش زنده اى در آب قليل بيفتد آن آب پاك است . ( مسأله 170 ) : اگر شخص علم به نجاست چيزى داشت و بعد فراموش كرد و آن را با رطوبت استعمال نمود براى نمازش اشكالى ندارد مگر آنكه بخاطرش بيايد كه موضع وضو يا غسل بوده كه در اين صورت نماز و روزهاش را بعد
[1] محمد باقر شيرازى : پاك شدن آن بسيار بعيد و مشكل است ، بلى اگر بعد از پخته شدن شيئ نجسى در آن ريخته شود قابل تطهير بوده و مورد نص و روايت هم مى باشد . [2] محمد باقر شيرازى : با وجود شك پاك است و ميزان متعارف است و از نظر متعارف اين مطلب غالبا مشكل نيست .
59
نام کتاب : مجمع الرسائل ( فارسي ) نویسنده : الشيخ الجواهري جلد : 1 صفحه : 59