قرار داد كه زن در اول و آخر و يا تمام مدت خون ببيند ولى اگر در اول يا آخر و يا در وسط آن مدت خون ديد نفاس او به مقدار خون ديدن است و همچنين است هرگاه در اول و وسط و يا وسط و آخر مدت خون ببيند كه بايد روزهايى كه خون ديده است به اضافه روزهاى ما بين آن را در حكم نفاس قرار دهد [1] .
( مسأله 1764 ) : زنى كه عادت وى هشت روز است اگر در روز اول و هشتم خون ببيند تمام مدت عادت او جزء نفاس محسوب مىشود ولى اگر در روز اول و چهارم و يا در روز پنجم و هشتم خون ببيند مدت نفاس چهار روز خواهد بود ، همچنين اگر تنها يك روز خون ديد ، تنها همان روز نفاس محسوب مىشود .
( مسأله 1765 ) : در فرض مسأله ، قبل چنين زنى اگر روز چهارم خون ديد و از زمان عادت گذشته باشد و به طور مثال در روز دهم خونريزى قطع شود ، مدت نفاس از روز چهارم تا روز دهم خواهد بود .
( مسأله 1766 ) حكم مبتدئه و مضطربه نيز تا ده روز همانند آنچه كه گفته شد ، مى باشد .
( مسأله 1767 ) : خون قبل از ولادت در صورتى كه سه روز متوالى باشد و تا نفاس ده روز فاصله داشته باشد حيض محسوب مىشود .
( مسأله 1768 ) : اگر زنى ده روز پس از پاك شدن از نفاس خونى با شرايط حيض ببيند حيض به شمار مى آيد .
( مسأله 1769 ) : هرگاه در هنگام خروج طفل خون خارج شود نفاس محسوب مىشود ولى ابتداء ده روز نفاس از زمانى است كه طفل متولد شده باشد

[1] محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : در روزهاى ما بين دو خون احتياط كند به جمع ما بين حكم طاهره و نفساء ، همانگونه كه در حيض گفته شد .

564