او كفايت نمى كند [1] مگر آنكه اطمينان به تطهير آن حاصل كند [2] .
( مسأله 140 ) : اگر حصير مسجد نجس شود بريدن مقدارى از آن اشكالى ندارد [3] .
( مسأله 141 ) : نعل كفش ، حكم كفش را در طاهر شدن بوسيله زمين دارد ، اگر چه آن كفش گيوه باشد .
( مسأله 142 ) : اگر قسمتى از زمين مسجد نجس باشد به شبهه محصوره ، ريختن آب در سر تا سر زمين مسجد كه با يك آفتاب خشك شود اشكالى ندارد و اگر شك در مسجد بودن زمين باشد تطهير آن واجب نيست .
( مسأله 143 ) : اگر فرش پاك روى زمين نجس باشد و بر آن فرش باران ببارد به صورتى كه آب باران بر زمين جارى شود ، نجس نمى شود و احتياطا زمين هم پاك نمى شود [4] .
( مسأله 144 ) : هرگاه باران از راه سوراخى يا غير آن داخل آب كر نجس بشود ، به مقدارى كه يك كر از آن با آب كر نجس ممزوج شود [5] تمام

[1] محقق خراسانى - محمد باقر شيرازى : در صورت صاحب يد بودن زن ، فرقى بين ظرف و لباس در قبول قول او نيست .
[2] محمد كاظم طباطبائى : يا آنكه علم به شستن او حاصل كند ليكن علم نداشته است كه تطهير او صحيح است يا غير صحيح .
[3] محمد باقر شيرازى : اگر بدون بريدن حصير ، تطهير آن ممكن نباشد .
[4] ميرزاى شيرازى - محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : در بعضى از صور طاهر شدن زمين و عدم نجاست فرش بعيد نيست .
[5] محمد كاظم طباطبائى : اقوى طهارت آن به مجرد صدق باريدن باران بر آن مى باشد اگر چه امتزاج حاصل نشود .

54