( مسأله 1631 ) : اگر شخصى در بين سال مبلغى بدست آورد و بداند كه مازاد بر خرج سال وى مى باشد ، در اداى خمس مازاد و يا تأخير آن تا هنگام سال خمسى مخير مى باشد [1] .
( مسأله 1632 ) : اگر سيدى فقير باشد در صورتى كه ضررى به او [2] نرسد جايز است كه فقر خود را اظهار نكند [3] .
( مسأله 1633 ) : هرگاه شخصى قبل از پايان سال خمسى - مثلا پنج روز - سود كسب خود را به قصد ندادن خمس ببخشد ، خمس از عهده او ساقط نمى شود [4] مگرد در آن مقدارى كه تا پايان سال خمسى مصرف نمايد .
( مسأله 1634 ) : تنها ضروريات شخص [5] از سود كسب مستثناى

= ثلث و امثال آن ، بايد خمس تمام اموال را بدهند حتى اگر شخص خمس تمام مال را داده باشد و البته اگر ظاهر بيان وصيت ، خمس يقينى و يا خمس احتياطى باشد و يا شخص طفل صغير داشته باشد و يا نداشته باشد ، در حسن و لزوم رعايت احتياط مؤثر خواهد بود ، همانگونه روشن و واضح است .
[1] محمد باقر شيرازى : ليكن اولى و بلكه احوط دادن هر چه زودتر خمس و بلكه هر دين و واجب موسع است ، و اقرب آن است كه جواز تأخير تا سال خمسى ارفاق باشد و نه شرط اساسى ، و اين حكم در صورت اضطرار سادات و مطالبه آنان اقوى است .
[2] محمد باقر شيرازى : و يا واجب النفقه او .
[3] محمد باقر شيرازى : و بلكه اين عمل او بسيار خوب است .
[4] محمد باقر شيرازى : بنابر احتياط ، خصوصا اگر بخشش مطابق شأن او بوده باشد .
[5] محمد كاظم طباطبائى : اين استثناء مشكل است و احتساب چيزهايى مانند سرمايه تجارت از مؤونه معلوم نيست .

528