آن باقيمانده مخارج سادات است [1] و اگر امكان رسانيدن آن به مجتهد عادل نباشد و نگهدارى و حفاظت از آن [2] تا زمان گرفتن اجازه از مجتهد ميسر نباشد جايز است كه خود شخص يا عدول از مؤمنين آن را به سادات برسانند .
( مسأله 1602 ) : در صحت خمس نيت شرط است [3] و همان گونه كه كيفيت نيت در باب زكات گذشت بايد از ناحيه مالك و يا وكيل و يا وصى او صورت گيرد مگر در زمينى كه كافر ذمى آن را خريده و خمس آن را از زمين مىدهد كه آن نيت در آن شرط نيست .

= امير المؤمنين ( ع ) به والى مكه و امثال آن ، و همچنين در پاره اى از روايات آمده است كه راوى حقوق شرعيه را خدمت حضرت باقر ( ع ) آورده كه ايشان آن را به مصرف برسانند و ايشان در پاسخ به آن شخص فرمودند كه اين نحوه و صورت استفاده در زمان قائم ما ( عج ) خواهد بود و اما اكنون شما خودتان آن را به مصرف برسانيد ، و البته چون مثال در مورد سهم مبارك امام ( ع ) نيست شاهد و مؤيد كلام است و نه دليل بر آن .
[1] محمد باقر شيرازى : و يا آنچه كه مورد رضايت حضرت صاحب الزمان ( عج ) بوده و فايده و اثر دينى داشته باشد .
[2] محمد باقر شيرازى : در صورتى كه در حال حاضر موردى براى مصرف نباشد والا حفظ آن جايز نيست .
[3] محمد باقر شيرازى : نيت در خمس موضوعا شرط است و اگر بعنوان ماليات و امثال آن داده شود قبول و كفايت آن مشكل است و بلكه مسلما كفايت نمى كند ، و اما قصد قربت هم در دادن خمس شرط است و بنابر مكلف بودن كفار به فروع احكام به حسب موازين اوليه ، اگر از پرداخت آن امتناع ورزند بايد جبرا از آنها بگيرند همانند حكم مسلمان در خمس و زكات .

520