بايد مخارج خود را از غير منافع خارج كند [1] .
( مسأله 1598 ) : معتبر در سال از جهت مؤونه و غير آن - در باب خمس - يك سال كامل قمرى است [2] و داخل شدن در ماه دوازدهم آن سال كفايت نمى كند همانگونه كه اعتبار در ابتداى سال ، زمان شروع كسب است .
( مسأله 1599 ) : به هيچ يك از ميراث و هبه [3] و هديه و مهريه زن و

[1] شيخ انصارى - محمد كاظم طباطبائى : بنابر احتياط اگر چه حكم اين مسأله محل تأمل است . محمد باقر شيرازى : بنابر احتياط ، اگر چه جواز مصرف در تمام آنها خالى از قوت نيست . محقق خراسانى : عدم لزوم وضع از غير منافع بعيد نيست ليكن آنچه را كه وضع نمايد از سود محسوب نمى شود و از سود وضع نمى شود .
[2] محمد باقر شيرازى : اگر چه غالبا چنين است و ليكن نسبت به افراد و تجارت و زراعتهايى كه سال شمسى مبناى آنها است به احتمال قوى محاسبه بر مبناى سال شمسى مانعى ندارد اگر چه رعايت احتياط اولى است .
[3] ميرزاى شيرازى - محمد كاظم طباطبائى : در هبه و هديه و آنچه از طريق وصيت و يافتن به شخص منتقل شود و نيز در صيدى كه بدون زحمت بدست آيد و در نماء در صورتى كه زيادتى در عين حاصل شود ، احتياط در دادن خمس ترك نشود و بلكه در ميراث من لا يحتسب ( * 1 ) نيز رعايت احتياط بنمايد . محمد باقر شيرازى : ليكن در هبه و هديه احوط دادن خمس است و اما در مهريه زن ، آنچه كه مرد به زن مىدهد اگر در خلال سال بوده و بيشتر از متعارف نباشد جزء مؤونه بوده و خمس بر آن تعلق نمى گيرد ، و اما نسبت به خود زن هم آنچه در بسيارى از بلاد متعارف است كه تمام مهريه و يا قسمت = ( * 1 ) محمد باقر شيرازى : در تمام موارد مذكور مگر در ميراث از من لا يحتسب - به غير از پدر و اولاد - و بلكه مطلقا حكم جارى است .

517