( مسأله 1432 ) در روزه استيجارى - مانند قضاى خود شخص - ترتيب لازم نيست .
( مسأله 1433 ) : فردى كه براى روزه و نماز استيجارى معين مىشود بايد عادل باشد [1] .
( مسأله 1434 ) : هرگاه شخصى در ابتداى تكليفش روزه خود را به جهت تقصير و بى اعتنائى به امر شارع مقدس افطار كند ، قضاى آن روزه و كفاره بر او واجب مىشود .
( مسأله 1435 ) : هرگاه زنى هشت ماه خون نبيند و بعد از آن خون ببيند و بعد از ديدن خون روز اول روزه خود را افطار كند ولى روز دوم و سوم پاك شده و خونى نبيند و به خيال آنكه حائض است روزه خود را در اين دو روز هم افطار كند در اين صورت اگر اين زن جاهل قاصر بوده ، گرفتن روزه قضاى آن دو روز براى او كافى است و اگر مقصر بوده بايد كفاره دو روز را احتياط بدهد [2] .
( مسأله 1436 ) : اگر شخص نداند كه چند روز روزه قضا بر ذمه‌اش مى باشد بايد به مقدارى كه مظنه حاصل كند كه ذمه‌اش برئ شده روزه بگيرد [3]

[1] ميرزاى شيرازى - محمد كاظم طباطبائى : بعيد نيست كه اگر اطمينان حاصل شود كه شخص عملش را صحيح بجا آورد بتوان او را مأمور نمود و ليكن خلاف احتياط ( * 1 ) است .
[2] محمد كاظم طباطبائى : اين احتياط واجب نيست .
[3] ميرزاى شيرازى - محمد باقر شيرازى : و نيز احوط تحصيل علم به برائت ذمه در روزه قضا مى باشد ( * 2 ) . ( * 1 ) محمد باقر شيرازى : ليكن مراعات اين احتياط لازم نيست و حصول اطمينان طريق عقلائى است . ( * 2 ) محمد كاظم طباطبائى : اگر چه جواز اقتصار بر مقدار معلوم اقوى است .

457