نمودن آن كافى است .
( مسأله 1407 ) : گروهى دود و بخار غليظ را به غبار ملحق نموده اند و ليكن احوط اجتناب از آنها است بلكه خالى از قوت نيست .
7 - قى كردن ، كه موجب قضا است [1] در صورتى كه عمدا و با اختيار باشد ولى اگر بى اختيار قى كند چيزى بر او نيست و اگر براى ضرورت باشد عقاب ندارد و ليكن مبطل روزه است .
( مسأله 1408 ) : هرگاه غذا با آب بيرون بيايد و به حلق برسد و برگردد اشكالى ندارد ولى اگر در فضاى دهان وارد شود بايد آن را بيرون بريزد و اگر عمدا فرو ببرد قضا و كفاره بر او واجب است .
8 - استمناء ، يعنى خارج نمودن منى از خود با عملى غير از جماع ، و به سبب آن قضا و كفاره بر شخص روزه دار واجب مىشود .
( مسأله 1409 ) : عملى كه عادتا سبب انزال شود در حكم استمناء است هر چند قصد انزال با آن را نداشته باشد .
( مسأله 1410 ) : اگر با انجام عملى قصد انزال داشته باشد ولى منى بيرون نيايد مبطل روزه نيست [2] و ليكن عمل او حرام است .
( مسأله 1411 ) : هرگاه منى با نگاه كردن خارج شود ، اگر قصد شخص انزال باشد و يا آنكه عادت او خروج منى باشد موجب قضا و كفاره است چه به حلال باشد چه به حرام ، و در غير اين دو صورت نه موجب قضا [3] است

[1] محمد كاظم طباطبائى : بلكه كفاره نيز دارد . محمد باقر شيرازى : بلكه بنابر احتياط موجب كفاره نيز مىشود .
[2] محمد باقر شيرازى : احوط بطلان است .
[3] محمد كاظم طباطبائى : اگر چه قضا كردن احوط است .

447