غليان نموده باشد ، و بعضى اعتبار اشتداد را نيز اضافه نموده اند و اظهر و احوط اجتناب است مطلقا البته اگر خاصيت مست كنندگى از آن ظاهر نشود ، والا حكم به نجاست بى اشكال است .
( مسأله 97 ) : فقاع كه از آب جو به عمل مى آيد هم چنان كه جمعى ذكر كرده اند ، نجس بوده و معتبر در آن صدق اسم در عرف عرب است .
( مسأله 98 ) : عرق جنب از حرام خواه در وقت حصول جنابت باشد يا بعد از آن ، و خواه در زن باشد يا در مرد ، از زنا باشد يا از لواط يا وطئ بهيمه يا غير آنها ، از آنچه حرمت آنها ذاتى باشد ، نجس مى باشد [1] بلكه در وطى حائض و وطى در هنگام روزه يا وطى در ظهار پيش از كفاره دادن نيز اقوى [2] اجتناب است .
( مسأله 99 ) :
عرق شتر نجاستخوار نجس است بلكه مطلق حيوان نجاستخوار بنابر احتياط نيز همين حكم را دارا است .
احكام نجاسات ازاله نجاست به خودى خود واجب نيست بلكه مستحب است [3] ، و ازاله

[1] محمد باقر شيرازى : بنابر احتياط .
[2] محمد باقر شيرازى : بلكه احوط .
[3] محقق خراسانى : در استحباب نفسى ازاله ، تأمل است .

42