شود كه ظهر نبوده است ، كه در اين صورت آنچه خوانده است بنا بر احتمال قوى صحيح است .
( مسأله 1283 ) : ايستادن امام در حال خواندن دو خطبه با قدرت بر انجام آن واجب است ، و همچنين واجب و شرط است كه امام و خطيب يكى باشند و نيز بايد امام مستقر وراست بايستد و در حال خواندن خطبه بدون ضرورت ، توجه زيادى به موضوع ديگرى نكند كه در غير اين صورت ، نماز امام و نماز هر يك از مأمومين كه بر مخالفت او مطلع شوند ، باطل است .
( مسأله 1284 ) : در هر يك از دو خطبه ستايش پروردگار با لفظ ( الحمد لله ) بنا بر احتياط واجب است و نيز درود فرستادن بر پيامبر اكرم ( ص ) با لفظ ( صلوات ) بنا بر احتياط [1] واجب است ، و احوط اضافه نمودن شهادت بر رسالت آن حضرت در خطبه اول است ، هر چند ظاهر آن است كه واجب نيست .
( مسأله 1285 ) : وعظ و سفارش به تقوى در خطبه نماز جمعه لازم بوده و گفتن لفظ معينى در آن ضرورى نيست [2] و مثل ( إتقوا الله و أطيعوه ) كفايت مىكند .
( مسأله 1286 ) :
خواندن سوره كوچكى در پايان خطبه اول واجب است و

[1] محمد باقر شيرازى : اين احتياط ترك نشود و همچنين نسبت بشهادت بر رسالت .
[2] محمد باقر شيرازى : ليكن حتى الامكان عربيت را در وعظ و سفارش به تقوى ترك نكنند و احوط جمع بين عربيت و لغت مأمومين است و اگر ممكن باشد كه از وسائل تبديل لغات استفاده نمود ، حسن و بلكه احتمال لزوم آن ظاهر است كه نظير آن را حضرت صادق ( ع ) در درس خود بنا به روايت داشته‌اند ، ليكن به طريق معجزه و آن كه بيانى را كه مىفرمودند هر كس از حاضرين درس به لغت خود مى فهميد .

404