و چهار فرسخ برگردد [1] ، بايد نمازش را شكسته بخواند .
( مسأله 1271 ) : اگر شخصى قطع علاقه و قصد خروج از وطن كند ، تا زمانى كه خارج نشده ، بايد نمازش را تمام بخواند .
( مسأله 1272 ) : اگر مسافر در يك روز هفت فرسخ رفت و يك فرسخ برود و هفت فرسخ [2] برگردد بايد نماز را تمام [3] بخواند .
( مسأله 1273 ) : هرگاه زن قصد اقامت كرد و قبل از اتمام نماز حائض شد ، بعد از پاك شدن بايد نماز را تمام بخواند مگر آنكه پيش از آنكه نماز تمامى را بخواند ، از نيت اول خود برگردد .
( مسأله 1274 ) : كسى كه به شهرى كه وطنش نباشد وارد شود و مىداند كه ده روز يا زيادتر در آنجا مى ماند و ليكن قصد خروج از حد ترخص را قبل از ده روز [4] دارد ، بايد نمازش را احتياط جمع بخواند [5] به مقدم داشتن نماز تمام بر نماز قصر ، و در صورت ضيق وقت ، نماز تمام را بخواند و قضاى

[1] محقق خراسانى : بلكه اگر تا قبل از ده روز برنگردد ، مگر آنكه قصد ده روز اقامت داشته باشد .
[2] محمد باقر شيرازى : تصور اين فرض در خارج مشكل است مگر در طى مسافت بر روى قطر و محيط دايره و با اين وجود احوط جمع است .
[3] ميرزاى شيرازى : احوط و اولى جمع است . محمد كاظم طباطبائى : احوط جمع و اقوى قصر است .
[4] محقق خراسانى : اين قصر مضر اقامت نيست . محمد باقر شيرازى : گذشت كه خروج از حد ترخص به مقدار يك يا دو ساعت ، ظاهرا مضر به اقامت نيست و ليكن رعايت احتياط بهتر است .
[5] محمد كاظم طباطبائى : اقوى كفايت اتمام است .

400