آن ، پاك مىشود [1] ليكن احوط اجتناب است ، و اگر در كم شدن دو ثلث آن آب شك كند ، بر نجاست و حرام بودن خود باقى است چنان كه اگر شك در به جوش آمدن نمود ، بر پاك بودن و حلال بودن خود باقى است و اگر شك كند كه انگور بوده است يا غوره ، در اثر جوشيدن نه حرام مىشود و نه نجس .
( مسأله 75 ) :
هرگاه چيزى به اعتبار محلى كه محكوم به نجاست است به محلى كه محكوم به طهارت است به حسب اسم منتقل شود ، اگر داخل در اسم آن شود پاك است مانند خون حيوان صاحب نفس سائله مثل انسان و امثال آن ، كه هرگاه آن را حيوانى كه صاحب نفس سائله نباشد مانند كك و شپش و پشه و كنه ، مكيده و به جاى ديگرى منتقل شده باشد و انسان علم به آن نداشته باشد ، اظهر طهارت آن است ولى اگر علم به اين معنى داشته باشد ، مثل آنكه با مشاهده احساس كند ، طاهر نيست ، و از اين باب است آبى كه نجس شده باشد ، كه هرگاه آن را به زراعت و درخت بدهند و به عروق آنها داخل بشود ، به مجرد آنكه جزء آنها محسوب شود پاك خواهد بود ، و اگر شك كند در آنكه از محل نجس به محل پاك منتقل شده يا نه ، محكوم به عدم انتقال است .
( مسأله 76 ) : كيفيت استبراء از بول آن است كه سه مرتبه از اصل مقعد تا بيخ خصيتين را با انگشت به قوت مسح كرده و سه مرتبه از آنجا تا سر ذكر را با دو انگشت يا زيادتر ، مسح كنند و سه مرتبه آن را بفشارند و به اين وسيله حكم به طهارت رطوبت مشتبه به بول و منى مىشود [2] و اگر استبراء نكرده باشد نجس است .

[1] ميرزاى شيرازى - محمد باقر شيرازى : اين مورد از فروع طهارت به سبب ذهاب دو ثلث به غير از آتش است ، و حكم احتياط در اين مورد گذشت .
[2] ميرزاى شيرازى : و استبراء از منى به بول است و در بول به مسحات ( دست كشيدن ) است .

35