اگر شك كند چه در افعال و چه در ركعات ، واجب است [1] تحصيل اعتقاد به يك طرف نمايد هر چند به مظنه باشد ، اگر چه به تفكر نمودن و اهتمام كردن باشد البته با امكان آن ، پس اگر يك طرف معلوم يا مظنون شد بايد نظر خود را بر آن قرار دهد ، و اگر شك كند كه آيا ظن است يا شك در حكم ، بايد حكم كند كه شك مى باشد .
( مسأله 965 ) : شك يا در افعال نماز است كه قبلا بيان گرديد و يا در تعداد ركعات نماز است كه بر اساس مستحبى بودن و يا واجب بودن نماز دسته بندى مىشود .
( مسأله 966 ) : اگر شك در عدد ركعات نماز مستحبى باشد در بنا گذاشتن بر كمتر و يا بر بيشتر مخير است ، پس اگر در اثر بنا گذاشتن بر بيشتر در نماز زيادتى حاصل نشود ، مثل آنكه اگر شك ميان يك و دو نمايد و بخواهد بنا را بر يك بگذارد و يا بخواهد بنا را بر دو بگذارد ، افضل آن است كه بنا را بر كمتر بگذارد ، و شك در نماز مستحبى نيازى به سجده سهو و نماز احتياط ندارد .
( مسأله 967 ) : اگر شك در عدد ركعات نماز واجب واقع شود ، پس هر شكى كه در عدد ركعات نماز دو ركعتى مثل نماز صبح و يا نماز ظهر در مسافر و كسوف و عيدين واقع شود نماز را باطل مىكند و اين حكم در شك بين عدد ركعات نماز سه ركعتى و شك ميان ركعت اول از نماز چهار ركعتى يا باقى ركعات نيز صادق است و همچنين است اگر نداند كه چند ركعت نماز خوانده يا شك كند ميان شش و زيادتر از آن بدون داشتن مقدار معين .
( مسأله 968 ) : اگر در ركعتى كه در آن مى باشد شك كند كه ركعت

[1] محمد باقر شيرازى : وجوب آن معلوم نيست و آنچه لازم است تروى و تأمل و تدبر به مقدار متوسط است بلى در شكهاى باطل وجوب تحصيل اعتقاد قوى است .

309