سجده شك او اعتبارى ندارد چه پيش از داخل شدن در فعل ديگر باشد و چه بعد از آن .
( مسأله 865 ) : در سجده ، واجب است به مقدارى خم شد كه موضع پيشانى مساوى موضع قيام و يا بيشتر از آن شود البته نبايد از مقدار چهار انگشت متصل تجاوز كند و به همين مقدار چهار انگشت نيز موضع سجده مىتواند پائين تر از موضع قيام باشد و احوط [1] در اين حالت زيادتر نبودن از اين مقدار است و در باقى مواضع غير از موضع قيام ، زيادتر بودن در بلندى و پايينى موضع سجده اشكالى ندارد هر چند احوط آن است كه زيادتر از آن نباشد .
( مسأله 866 ) : اگر پيشانى بر چيزى كه سجده كردن بر آن جايز نباشد ، واقع شود و آن موضع به مقدار چهار انگشت [2] و يا كمتر بلند باشد در اين صورت لازم است پيشانى را تا موضعى كه سجده بر آن جايز است بكشند [3] ، و به هر حال نيت خم شدن در سجده به صورتى است كه در ركوع ذكر شد [4] .

= برخاستن ( قيام ) باشد احوط با عدم اعتنا و بلكه با اعتنا نيز اعاده نماز بعد از اتمام است اگر چه اقوى مذكور در متن است ، و اما اگر شك در حال شروع در قيام باشد اقوى در اين صورت وجوب رجوع است .
[1] محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : بلكه خالى از قوت نيست .
[2] محمد كاظم طباطبائى : يعنى بلندتر از آن نباشد .
[3] ميرزاى شيرازى - محمد باقر شيرازى : بلند بودن در اين حكم مدخليت ندارد . بلكه كشيدن بر آنچه كه سجده بر آن صحيح باشد مطلقا واجب است ، چه بلند باشد و چه بلند نباشد چنانچه در مكان نمازگزار گذشت .
[4] شيخ انصارى - محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : در ركوع اين مسأله ذكر نشده است .

275