طهارت آن ، شرط است كه آب خزينه بعد از بر طرف شدن [1] تغير به مقدار كر باشد ، و در آنچه ذكر شد ، فرقى ميان حمام و غير حمام نيست .
( مسأله 55 ) : حكم آب باران همان حكم آب جارى در عدم نجاست به مجرد رسيدن نجاست به آن مى باشد ، و نيز در پاك نمودن غير ، در حال باريدن هر چند جارى نشود [2] همان حكم را دارد ، چه در زمين جمع شده باشد و چه از ناودان بيايد ، چه ابر بسيار باشد و چه يك قطعه باشد ، و فرقى ميان ظاهر آنچه با آب باران پاك مىشود و باطن آن نيست و در طهارت آن احتياجى به فشردن نيست .
( مسأله 56 ) : آب ساكن يا راكد اگر به مقدار كر باشد نجس نمى شود مگر به تغيير رنگ يا بو و يا مزه آن در اثر رسيدن نجاست ، به آن چه تمام آن متغير شود و چه مقدارى از آن ، و مراد از تغير مذكور تغير حسى است يعنى متغير شود به صورتى كه رنگ آن به چشم و طعم آن به دهان و بوى آن به مشام ادراك شود و به غير از سه صفت طعم و رنگ و بو اعتبارى به صفات ديگر نيست ، و هر گاه اين سه صفت را آب از متنجسى در اثر مجاورت كسب كرده باشد كه خود آنها صفات اصلى متنجس باشند و يا آنها را كسب نموده باشد ، نجس نمى شود و همچنين است حكم آبى كه اين صفات را در اثر مجاورت با نجاست كسب نموده باشد [3] .
( مسأله 57 ) : مقدار كر به حسب وزن ، برابر هزار و دويست رطل عراقى است ، كه به وزن تبريزى در زمان عباسى بيست مثقال كمتر از يكصد و بيست و

[1] شيخ انصارى - محمد باقر شيرازى : به شرط امتزاج آن به مقدارى از آب خزينه .
[2] شيخ انصارى - محمد باقر شيرازى : احوط اعتبار جريان است .
[3] شيخ انصارى - محمد باقر شيرازى : احوط انفعال است و هر گاه صفت نجاست به جهت عارضى در آب مستور باشد مثل آنكه سرخ باشد كه رنگ خون در آن ظاهر نمى شود بلكه حاكم خالى از قوت نيست .

26