واجب است [1] كه آن را ياد بگيرد اگر چه نماز خواندن به جماعت براى او ممكن شود مگر كسى كه درست كردن قرائت براى او ممكن نشود مانند شخص لال .
( مسأله 806 ) : مستحبات نماز هرگاه جهلا غلط خوانده شود ، اگر غلط اعرابى باشد اشكالى ندارد ولى اگر غلط در حروف باشد مثل اينكه " ه‌ " را " ح " و يا " غ " را " قاف " گفته باشد [2] كه اشكال در ماده كلمه است بايد احتياطا [3] نماز را اعاده كند ، و اما اگر سهوا غلط خواند و محلش هم باقى است بايد برگردد و آن را درست بخواند و اگر هم برنگردد اشكالى ندارد .
( مسأله 807 ) : در قرائت سوره حمد اگر شخصى بى اختيار وقف به حركت كرد مثل اينكه عطسه كرد و گذشت ، اشكالى ندارد [4] .
( مسأله 808 ) : در قرائت بسمله اگر " الرحيم " را سهوا غلط خواند بايد بسمله را از ابتدا بخواند [5] .
( مسأله 809 ) : در قرائت سوره حمد ، " الرحيم " و " مالك " را نبايد با ادغام بخوانند و اما " ملك " [6] را به فتح ميم خواندن اشكالى ندارد و از

[1] محمد باقر شيرازى : مخير است بين ياد گرفتن و بين جماعت رفتن تا زمانى كه براى او ممكن باشد .
[2] محمد باقر شيرازى : ميزان مغير بودن معنا و مغير نبودن آن است كه اگر معنى تغيير كند جايز نيست والا ظاهرا جايز است خصوصا در اذكارى كه به عنوان دعا باشد .
[3] محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : ليكن واجب نيست .
[4] محمد باقر شيرازى : احوط برگشتن است به امكان آن .
[5] محمد كاظم طباطبائى : واجب نيست .
[6] محمد باقر شيرازى : و اگر خلاف سيره نبود مقتضاى علم اجمالى =

259