( مسأله 726 ) : اگر شخصى اصل نماز را به قصد وجوب نيت كند و اجزاى نماز را كه نمى داند واجب است يا مستحب ، به قصد قربت آنها را بجا آورد اشكالى ندارد و نمازش صحيح است .
( مسأله 727 ) : اگر مكلف بعضى از افعال نماز را خوب نداند و كسى به او تعليم دهد و او متابعت از آن شخص نمايد نمازش صحيح است .
( مسأله 728 ) : نماز با قصد ريا ، چه قبل [1] از نماز و چه در بين نماز و چه در اجزاى نماز و چه در كل آن و چه در واجبات آن و چه در مستحبات آن ، باطل است ، اگر چه ريا تابع قصد قربت هم باشد و يا آنكه در اوصاف نماز باشد مثل نماز در مسجد يا نماز به جماعت .
( مسأله 729 ) : هرگاه مقصود اصلى شخص قصد قربت باشد و به طور مثال در ذكر و يا در قرائت صداى خود را به قصد آگاهى دادن و اعلام غير خصوصا در آنچه رجحان داشته باشد بلند كند ، اشكالى ندارد .
( مسأله 730 ) : هرگاه شخصى قطع نماز خود را قصد كرد و پيش از انجام فعلى از نماز يا اينكه عمل منافى با نماز انجام دهد ، و از قصدش برگردد يا مردد شود و يا خروج از نماز را به امرى معلق كرده مثل آنكه بگويد اگر فلان شخص آمد ، و يا بگويد بعدا فعل منافى نماز انجام مى دهم ، و از قصد خويش پيش از انجام فعل منافى و بجا آوردن فعلى از نماز برگشت ، احتياطا [2] بعد از اتمام نماز بايد آن نماز را اعاده كند .

[1] ميرزاى شيرازى - محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : مراد از رياى قبل از نماز چيست ؟
[2] محمد كاظم طباطبائى : ليكن واجب نيست .

235