با آن ازاله نجاست از لباس و بدن خود كند چه به مدت يك روز يا ده روز يا يكسال و يا كمتر و يا بيشتر از آن ، آيا اگر چنين شخصى تيمم كند و نماز بخواند نمازش صحيح است يا خير ؟
ج : اگر تكليفش همين بوده صحيح است و اعاده و قضا ندارد .
5 - نمازگزارى است كه لباس او نجس است و لباسش هم منحصر به آن است و قدرتى هم ندارد ، و از طرفى هم وقت نمازش تنگ است و همچنين نمى تواند آن را از بدن خود بيرون آورد ، آيا اگر چنين شخصى با اين كيفيت نماز بخواند نمازش صحيح است يا خير ؟
ج : صحيح است .
6 - اگر نمازگزار عالم به نجاست لباس خود نبود و در حين نماز ملتفت آن شد و از طرفى هم وقت او تنگ است به صورتى كه اگر نماز را به هم بزند نمازش قضا مىشود ، حال اگر چنين شخصى نماز خود را به همين صورت خوانده و تمام كند آيا نمازش صحيح است يا خير ؟
ج : اگر شروع [1] در نماز ، وقتى بود كه اگر متذكر مى شد تكليفش همين بود ، ظاهرا نمازش صحيح است ، و اكنون هم كه متذكر شد بايد مراعات تكليفش در حال حاضر بنمايد كه آن انداختن لباس است كه اگر ساتر عورت او است بايد برهنه نماز بخواند و به همين صورت از صور تكاليف ، و اگر شروع نماز در وقتى بوده كه تكليفش غير از اين بوده احوط اتمام نماز است و بايد نماز را قضا هم بنمايد والله العالم .
7 - هرگاه بدن و لباس شخصى به نجاستى كه معفو بود نجس شده باشد و

[1] محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : اگر مراد صورت جهل به نجاست باشد نه نسيان چنانچه ظاهر سؤال اين است ، آنچه از نماز را كه خوانده باشد صحيح است مطلقا و در مابقى بايد به تكليفش عمل كند .

222