كه بايد نشسته نماز بخواند [1] .
( مسأله 620 ) : در زندانى ، فرقى بين زندان شدن او به باطل و به حق غير مقدور نيست ، و زندان به حق غير مقدور عذر نيست .
( مسأله 621 ) : هرگاه كسى غصبى بودن مكان نماز را فراموش كرده باشد ، معذور بوده و در صورت خواندن نماز ، نمازش صحيح است مگر آنكه خود آن شخص غاصب باشد ، كه ديگر در اين صورت شخص معذور نيست و ليكن در بطلان نماز او اشكال است و احوط [2] اعاده است ، و هر گاه حكم را فراموش كرده باشد ، پس اگر متذكر نسيان خود شود ، حكم او حكم جاهل مقصر است و اگر متذكر نشود [3] ، حكم او حكم جاهل غير مقصر است .

[1] شيخ انصارى - محمد باقر شيرازى : به شرط آنكه نشستن را اذن دهد پس اگر آن را نيز منع كند و صورت سومى را نيز اجازه ندهد بايد هر طورى كه بخواهد تصرف كند ( * 1 ) . محمد كاظم طباطبائى : و اگر نشستن را نيز منع كند و صورت سومى را هم اذن ندهند در اين حالت بايد مراعات عدم لزوم تصرف زايد كند .
[2] محمد كاظم طباطبائى : اقوى عدم لزوم اعاده است . محمد باقر شيرازى : بلكه اقوى .
[3] شيخ انصارى - محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : به شرط اينكه قدرت بر احتياط با استعلام آن داشته باشد . ( * 1 ) محقق خراسانى : از تصرفات متساويه نه تصرف زايد .

198