فرقى در حنوط كردن ما بين مرد و زن و خنثى و صغير و كبير نيست ، ليكن وجوب آن مخصوص به ميتى است كه محرم نباشد ، و اگر ميت محرم باشد مطلقا نبايد بوى خوش نزديك او ببرند چه از كافور باشد و چه از غير كافور ، و چه در تحنيط بادش و چه در تغسيل .
( مسأله 524 ) : تكفين و ستر عورت به متنجس و چيزهايى كه در حال اختيار جايز نبود ، در حال تعذر جايز است مگر در غصبى و پوست ميته .
( مسأله 525 ) : كفن مملوك با مالك است مگر چيزى از او آزاد باشد كه در اين صورت به مقدار ملكيت بر عهده مولى مى باشد نه زايد بر آن .
( مسأله 526 ) : مخلوط كردن تربت امام حسين ( ع ) با حنوط مستحب است به شرطى كه به جايى كه هتك حرمت مىشود نريزند .
( مسأله 527 ) : قرار دادن جريدتين با ميت مستحب مؤكد است كه البته بايد تر باشد ، و روايت است كه مادامى كه تر باشد ميت را عذاب نمى كنند و خوب است كه از درخت خرما [1] و انار و بيد و مانند اينها باشد و شهادتين را با تربت بر روى آنها بنويسند .
( مسأله 528 ) : حمل ميت بر چهارپايان جايز است خصوصا هنگامى كه مسافت دور باشد ، و يا در نقل آن بر حاملين او مشقتى باشد .
( مسأله 529 ) : دفن نمودن دو ميت در يك قبر كراهت دارد اگر چه با يكديگر نامحرم هم نباشند .

[1] محمد كاظم طباطبائى : بودن آن از خرما با امكان آن متعين است و در غير اين صورت اولى تقديم سدر است و بعد از آن چوب بيد و يا چوب انار و اگر هيچ يك ممكن نبود هر چوب ترى كفايت مىكند .

167