( مسأله 479 ) : غسل ميت واجب كفائى است به اين معنى كه بر همه مكلفين واجب است و هر گاه يك نفر غسل را انجام داد از ديگران ساقط است .
( مسأله 480 ) : در غسل ميت كه واجب كفائى است بلكه در ساير امور كفائيه ميت ، شوهر نسبت به زن اولى است ، چه آن زن آزاد باشد و چه بنده ، چه دائمى باشد و چه منقطعه و ليكن در متعه اشكالى مى باشد و در اين مورد عمل به احتياط خوب است ، و بعد از شوهر مالك بر غير مالك مقدم است و اگر مالكين متعدد باشند ، در ولايت بر او شريك خواهند بود ، و بعد از مالك ، ارحام مقدم بر اجنبى هستند هر چند اجنبى هاشمى باشد يا وصيت كند كه اجنبى او را غسل دهد ، اگر چه احوط [1] براى ورثه عمل نمودن [2] به وصيت است هر چند شخص هاشمى نباشد .
( مسأله 481 ) : طبقات ارحام به ترتيب ارث است ، پس پدر و مادر و اولاد بر جد و جده و خواهر و برادر مقدم مى باشند و ايشان مقدم بر اعمام و اخوال ( عموها و دائى ها ) مى باشند و بعد از آن ولاء عتق [3] مقدم است بر ولاء ضمان جريره ، و ضمان جريره بر حاكم شرع مقدم است ، و در صورت نبودن هيچ يك از اين مراتب احتياط در مقدم دانستن بر غير و بعد از آن به عدول مؤمنين مى رسد . ( توضيح هر يك از اصطلاحات در محل خود ذكر خواهد شد انشاء الله ) .

[1] ميرزاى شيرازى - محمد باقر شيرازى : البته اين احتياط ترك نشود اگر چه مشهور قول اول است .
[2] محمد كاظم طباطبائى : بلكه وجوب عمل به آن خالى از قوت نيست .
[3] محمد كاظم طباطبائى : در ولايت داشتن معتق ( بنده ) و ما بعد آن تأمل است . محمد باقر شيرازى : ولايت معتق و ما بعد آن محتاج به تامل و مراجعه بيشترى است .

157