( مسأله 455 ) : در تيمم به گلى كه بدست مىچسبد ، بايد گل را پاك كنند و بعد ممسوح را مسح كنند و اگر آن گل را بشويند و مسح كنند صحيح نيست .
( مسأله 456 ) : اگر موضع تيمم جبيره باشد و نتوان آن را رفع كرد ، بايد به همان حالت تيمم نمود .
( مسأله 457 ) : اگر بر بدن سالم چيزى چسبيده باشد و با رفع آن بدن متضرر شود ، بايد وضو يا غسل جبيره اى بجا آورد و احتياطا تيمم هم بكند [1] .
( مسأله 458 ) : اگر بطور مثال شخص بر چيزى تيمم كند به گمان اينكه خاك بوده و بعد معلوم شده كه خاكستر بوده است ، تيمم او باطل است و اگر به آن تيمم نماز خوانده باشد بايد نماز خود را اعاده نمايد ، اما اگر معلوم شد كه بر گچ تيمم كرده ، و در حال اضطرار بوده ، صحيح است والا باطل است [2] .
( مسأله 459 ) : تنها با داشتن عذر مى توان براى نماز قضا تيمم نمود [3] .
مسأله 460 ) : در هنگام كشيدن كف دست بر پشت دست ديگر به جهت تيمم ، آنچه كه كف دست آن را فرا بگيرد كفايت مىكند .
( مسأله 461 ) : اگر در ميان خاك ريگ باشد و از طرف ديگر زمينى سفت و سخت وجود داشته باشد براى تيمم نمودن ، زمين مقدم است [4] .

[1] محمد باقر شيرازى : لزوم اين احتياط معلوم نيست .
[2] محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : حكم اضطرار به گچ گذشت .
[3] ميرزاى شيرازى - محمد باقر شيرازى : اگر اميد زوال عذر نباشد والا مشكل است .
[4] محمد باقر شيرازى : گذشت كه اقوى در حال اختيار جواز تيمم بر مطلق وجه الارض است .

151