اگر قصد يكى از غاياتى كه حصول طهارت به جهت آنها شرعا مطلوب است ، بنمايد به صورتى كه داعى شخص به سوى آن غايت در حقيقت قربت باشد اگر چه محرك به سوى آن داشتن طهارت در وقت هم باشد ، صحيح است و مىتواند بعد از داخل شدن وقت نيز با آن وضو و يا غسل نماز بخواند ، و مشهور اين است كه غسل جنابت في نفسه مستحب است [1] بنابر اين هر زمانى كه بخواهد به قصد رفع حدث جنابت غسل كند [2] نيازى به اين نيت ها نيست و مىتواند به همان غسل نماز بخواند ، ليكن در جميع صور غير از صورت اولى كه در آن قصد بجا آوردن نماز قضا داشته باشد بايد قصد قربت مطلقه نمايد نه قصد وجوب و نه قصد ندب غائى [3] بمعنى ندب مصطلح كه رخصت در ترك مطلق فعل اوست ، والله العالم .
5 - اگر زمين قبرستان را تغيير دهند و در آن محل نهر آب غصبى يا غير غصبى جارى كنند ، وضو گرفتن يا غسل كردن در آن نهر چه حكمى دارد و در هر يك از آب غصبى و غير غصبى حكم جدائى وجود دارد يا خير ؟
ج : اگر محل از بقاع شريفه باشد مانند صحت امامزاده ها و غير آنها معلوم نيست كه جارى نمودن نهر در آنها اشكالى داشته باشد بلكه حسن دارد ولى اگر معلوم است كه محققا وقف به جهت مقبره بوده ، حال كه چنين شده و رفع آن

[1] محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : وضو به قصد داشتن طهارت هم بى اشكال است اگر چه داعى بر آن ، نماز در وقت باشد بلكه بعيد نيست كه به خودى خود مستحب باشد و بنا بر اين مسأله سهل و آسان است .
[2] محقق خراسانى - محمد باقر شيرازى : و همچنين است وضو بنابر اقوى .
[3] محمد كاظم طباطبائى : قصد وجوب وصفى مانعى ندارد و همچنين است قصد استحباب غائى به معنى قصد به جهت استحباب ، بلى قصد ندب وصفى صحيح نيست .

115