شرايط زكات در تمام موارد زكات مگر در مورد چهارم به طور مطلق و در مورد هفتم بطور اجمال ، شرط است كه مصرف كنندگان زكات شيعه اثنى عشرى باشند مطلقا هر چند بر فرض عدم وجود ايشان مستضعفى از اهل خلاف و غير ايشان وجود داشته باشد [1] و احوط آن است كه اين افراد عادل باشند هر چند عدم اعتبار اين شرط بعيد نيست و اين فرض در غير مورد سوم است و اما در مورد سوم عدالت معتبر است چنانچه شرط نبودن عدالت در مورد چهارم بر فرض تقدير شرط بودن عدالت در زكات گيرنده نيز بى اشكال است .
( مسأله 1562 ) : به اطفال شيعه مى توان زكات داد هر چند پدران ايشان زنده و فاسق باشند .
( مسأله 1563 ) : در مصرف كننده زكات شرط است كه هاشمى نباشد مگر آنكه زكات دهنده نيز هاشمى باشد و يا اينكه خمس براى آنها كفايت نكند و بنا بر اين فرض گرفتن زكات به مقدار كفاف جايز است و ليكن احوط اجتناب از زائد بر مقدار ضرورت است .
( مسأله 1564 ) :
شرط است كه زكات را به واجب النفقه ( مثل پدر و مادر اولاد و زن دائم و كنيز و غلام ) ندهند و ليكن زن مىتواند زكات خود را به شوهر خود بدهد و شوهر آن را به مصرف او برساند .

[1] محمد باقر شيرازى : مانعى ندارد .

501