كه زكات به آن تعلق گرفته شده پيش از ضمان جايز نيست .
( مسأله 1544 ) : اگر زكات به مالى تعلق گرفت و مالك آن از دنيا رفت بايد زكات از اصل مال خارج شود و اگر مقدارى از اصل تركه زائد باشد حق زكات نسبت به آن بر دين مقدم است .
( مسأله 1545 ) : اخراج زكات از قيمت مال - و نه از عين مال - جايز است .
( مسأله 1546 ) : زمان تعلق وجوب زكات در گندم و جو صدق اسم بر هر يك از آنها است و ظاهرا آن زمانى است كه دانه آنها رسيده باشد و در مويز زمان غوره شدن است [1] و در خرما بسر ( زرد ) شدن آن است و اگر كسى اخراج زكات را در گندم و جو از زمان پاك شدن آنها و در انگور از مويز شدن و در رطب از خرما شدن آن بدون داشتن عذرى به تأخير بياندازد ضامن است و ليكن تأخير آنها تا زمان تصفيه دانه و خشكانيدن مويز و خرما جايز است و تا اين زمان ضمانى بر شخصى تعلق نمى گيرد .
نصاب طلا و نقره هر يك از طلا و نقره دو نصاب دارند [2] كه نصاب اول طلا پانزده مثقال

[1] محمد كاظم طباطبائى : اقوى اعتبار صدق انگور و خرما در اين دو نيز مى باشد و بعيد نيست كه بر رطب هم صدق خرما بشود و ليكن ميزان حد نصاب در غلات اربع به صورت خشك شده آنها مى باشد .
[2] محمد باقر شيرازى : آنچه متعلق زكات است درهم و دينار است نه طلا و نقره .

493