بر حد نصاب باقى باشد نيز زكات بر آن تعلق نمى گيرد هر چند آن مقدار كم باشد .
( مسأله 1541 ) : ميزان نصب در غلات 5 وسق است و هر وسقى شصت صاع است و هر صاع چهار مد است كه تقريبا با 45 مثقال كمتر از 288 من تبريزى برابر است [1] كه پس از رسيدن هر يك از غلات به اين مقدار زكات بر آن تعلق مى گيرد و پس از تعلق زكات بر آنها مى بايد يك دهم آن را جدا نموده به عنوان زكات بدهند البته در صورتى كه در زمينى كه بوسيله باران و آب رودخانه يا قنات و مانند آن آبيارى شده است به عمل آمده باشند و اما در محصولى كه از زمين آبيارى شده - نه بوسيله موارد فوق . مانند چاه - بدست آيد نصف عشر برابر يك بيستم به منظور زكات از آن خارج مىشود .
( مسأله 1542 ) : اگر زراعتى در بعضى از اوقات بوسيله آب نهر و باران آبيارى شود و در بعضى ديگر از اوقات از آب چاه و امثال آن آبيارى شود در اين صورت اگر مقدار هر يك مساوى باشد [2] بايد سه چهلم از آن به منظور زكات اخراج گردد و در صورتى كه يكى از آنها بيشتر باشد مقدار آن تابع مقدار هر كدام است .
( مسأله 1543 ) : زكات به عين مالى كه زكات به آن تعلق گرفته تعلق مى گيرد هر چند آن عين مال در اموال تجارت باشد و تصرف در عين مالى

[1] محمد باقر شيرازى : كه به وزن معمول اين زمان مقدار آن برابر 847 كيلوگرم و يا 849 كيلوگرم است و احتياط در مقدار اقل است .
[2] محمد كاظم طباطبائى : ميزان صدق شركت و عدم آن است نه مساوات و اغلبيت ، پس با فرض صدق شركت بايد سه چهلم را خارج كنند و با فرض غلبه يكى در صدق ، حكم تابع آن است .

492