باشد و يا آنكه بعد از خوردن چيزى باشد ، بر او چيزى لازم نيست ولى اگر در وضوى نماز نافله و يا براى خنك شدن باشد و يا بيهوده مضمضه كند ، قضاى آن لازم است [1] .
( مسأله 1396 ) : اگر هنگام استنشاق كردن آب به حلق وارد شود بر او چيزى نيست بلكه مفسد بودن آن ثابت نيست [2] .
( مسأله 1397 ) : مسواك كردن حتى با چوب تر جايز و بلكه سنت است مطلقا ، و ليكن بايد مسواك را مادامى كه مسواك مى كنند از دهان بيرون نياورد و اگر بيرون آورد نبايد آب آن را فرو برد .
( مسأله 1398 ) : ريختن دارو در احليل تا اينكه به جوف آن برسد ( به داخل بدن برسد ) جايز است و مفطر روزه نيست ، و همچنين است ريختن دوا در جراحت به صورتى كه به جوف آن برسد و يا اينكه كسى را امر كند كه چيزى مانند نيزه را در شكم فرو برد و يا اينكه خود به اختيار خويش چنين بنمايد ، و نيز همچنين است حكم چيزى در حين ريختن به صورتى كه به حلق وارد شود [3] و به جوف آن برسد [4] .
3 - جماع ، كه مفسد روزه است و نيز موجب قضا و كفاره مىشود مطلقا ،

[1] محمد كاظم طباطبائى : محل تأمل است اگر چه احوط است .
[2] ميرزاى شيرازى - محمد كاظم طباطبائى : اقوى مفسد بودن خوردن و آشاميدن از راه بينى است . محمد باقر شيرازى : احوط مبطل بودن خوردن و آشاميدن از راه بينى است .
[3] محمد باقر شيرازى : و اما نسبت به سرم و آمپول و اقسام مختلف آن از دارويى و خوراكى در آثار تازه پديد بحث مفصلى شده كه مى توان به آن رجوع كرد .
[4] شيخ انصارى - محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : احوط اجتناب است .

444