پنجم : شك ميان چهار و پنج اگر بعد از سر داشتن از سجده دوم باشد كه بايد بنا را بر چهار بگذارد و تشهد بخواند و سلام بگويد و بعد از سلام دو سجده سهو بجا آورد ، و اگر در حال قيام باشد بايد قيام را بر هم زند و بنشيند و بنا را بر چهار بگذارد و يك ركعت نماز احتياط ايستاده و دو ركعت نشسته بعد از اتمام نماز بجا آورد و دو سجده سهو براى قيام احتياطا [1] بجا آورد ، و در اين صورت فرقى نيست ميان آنكه شك در حال قيام باشد يا پيش از استقرار قيام و يا در اثناى قرائت باشد يا پيش از شروع در قرائت و يا بعد از اتمام آن ، و يا پيش از ركوع باشد و احوط آن است كه بعد از نماز احتياطا نماز را اعاده كند ، و اگر شك در اثناى ركوع باشد يا بعد از ركوع و يا پيش از سجده يا در سجده اول يا ميان دو سجده يا پيش از سر برداشتن از سجده دوم و يا بعد از اتمام ذكر سجده ، ظاهر صحت [2] نماز و لزوم اتمام آن است [3] و ليكن بعد از فراغ احتياط نمايد به اعاده نمودن نماز و تا بتواند ترك اين احتياط را نكند .
ششم : شك ميان سه و پنج در حال قيام است كه در اين صورت بايد

[1] شيخ انصارى - محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : اگر داخل تسبيح شده باشد براى آن نيز دو سجده بجا آورد .
[2] محمد كاظم طباطبائى : بطلان نماز در اين صورتها بجز صورت اخير خالى از قوت نيست .
[3] شيخ انصارى : بطلان ( * 1 ) نماز در اين صور خالى از قوت ( * 2 ) نيست . ( * 1 ) محقق خراسانى : بلكه صحت خالى از قوت نيست . ( * 2 ) ميرزاى شيرازى - محمد باقر شيرازى : مگر در صورت اخيره ليكن احتياط ترك نشود .

312