احكام زنان و اطفال در نماز حكم زن در نماز همان حكم مرد است در جميع شرايط و اجزاى واجب و مستحب ، مگر آنكه مستحب است كه زن ميان قدمهاى خود را در نماز جمع نموده و آنها را جدا از هم نگذارد و در حال قيام دستها را بر سينه بگذارد [1] و در حال ركوع دستها را بالاى دو زانو و بر دو ران بگذارد و در حال رفتن به سجده اعضاى خود را به هم بچسباند و در نشستن ابتدا كند بر دو زانو پيش از دو دست ، و سپس بر دو اليه ( نشيمن گاه ) بنشيند و بعد به سجده رود و در حال سجده به زمين اعضاى خود را بر يكديگر گذارده و دو ذراع خود را بر زمين پهن نمايد و در حال بلند شدن از سجده و نشستن پس از آن بر دو اليه بنشيند و دو ران خود را به يكديگر بچسباند نه مثل مردان [2] و نيز مستحب است كه در حال برخاستن به آرامى وراست برخيزد و ابتدا پشت خود را بلند نكند بلكه ابتدا زانوى خود را از زمين بلند كند و دو كف پا را بر زمين بگذارد .
اما طفل ، پس خواندن نماز بر او مستحب است ليكن هرگاه پسر باشد ، در

[1] ميرزاى شيرازى - محمد كاظم طباطبائى : مراد از دست كف دست است به گونه‌اى كه پستان را به سينه بچسباند .
[2] ميرزاى شيرازى - محمد باقر شيرازى : توهم نشود كه اين نحوه نشستن صورت نماز را از بين مى برد بلكه نوعى جلوس است .

302