" سجدت لك يا رب تعبدا ورقا لا مستكبرا عن عبادتك ولا مستنكفا ولا متعظما بل أنا عبد ذليل خائف مستجير " و در آن گفتن تكبير در وقت سر گذاشتن و در وقت بلند شدن از سجده ، واجب نيست ، ليكن در وقت بلند شدن گفتن آن مستحب است .
( مسأله 946 ) : در بجا آوردن سجده واجب ، نيت شرط است و احوط مقارن بودن آن با وقت خم شدن و سر گذاشتن است ، و نيز احوط گذاردن هفت موضع سجده بر زمين يا بر غير آن است هر چند كفايت نمودن گذاردن پيشانى ، خالى [1] از قوت نيست .
( مسأله 947 ) : محل گذاردن پيشانى بايد از خوردنيها و پوشيدنيهاى متعارف نباشد [2] بلكه احوط ، بودن آن از چيزى است كه سجده نماز بر آن صحيح باشد .
( مسأله 948 ) : وجوب سجده در سجده واجب قرآن فورى است و هر گاه عمدا يا سهوا آن را ترك نمود واجب است كه آن را بجا آورد و دانستن آنكه اين سجده ادا است يا قضا ، در سجده واجب بى ثمر است زيرا قصد قربت كفايت مىكند [3] هر چند قضا [4] بودن خالى از قوت نيست .

[1] شيخ انصارى - محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : اين صورت خالى از اشكال نيست .
[2] محمد باقر شيرازى : بنابر احتياط .
[3] محمد باقر شيرازى : اقرب آنست كه مانند زلزله فورا بجا آورده شود و اداء و قضا ندارد .
[4] محقق خراسانى : در سجده عزائم اداء و قضا نيست بلكه بايد فورا بجا آورده شود .

301