آداب قيام در قيام مستحب است كه دو شانه را به پايين بياندازند ( به علامت خضوع ) و نيز مرد دو دست خود را بر دو ران خود بگذارد محاذى با زانو در حالتى كه انگشتها را به هم چسبانيده باشد و نيز چشم را با خشوع بر موضع سجده بياندازد و طورى راست بايستد كه گردن و پشتش مساوى باشند و دو پا را محاذى يكديگر قرار دهد و بر يك پا تكيه نكند و انگشت‌هايش رو به قبله باشد و همچنين دو پا از هم جدا باشند و نيز فاصله افتادن بين دو پا به مقدار يك وجب مستحب است و نيز كسى كه نشسته نماز مى خواند مستحب است كه زانوها را بلند كند و روى التين بنشيند و براى مردان مستحب است كه بعد از سجده و در حال تشهد به صورت تورك [1] بنشينند .
( مسأله 742 ) : مراد از استقرار در قيام و طمأنينه در ركوع و سجود ، استقرار عرفى است نه استقرار حقيقى .
( مسأله 743 ) : به تأخير انداختن نماز در طراده ( قايق ) و كشتى به بعد از نصف شب [2] جايز نيست بلكه بايد به همان حالت پيش از نصف شب نماز

[1] محمد باقر شيرازى : معنى آن در باب تشهد بيان خواهد شد انشاء الله .
[2] محمد باقر شيرازى : اگر حركت به صورتى است كه منافات با طمأنينه و استقرار داشته باشد همانطور كه در موقع طوفان و باد شديد پيش مى آيد ، نماز در آن جايز نيست مگر در حال ضرورت ، و اما اگر منافات با طمأنينه و استقرار نداشته باشد اظهر جواز است حتى در حال اختيار .

240