ورو به قبله بخوابد و اگر نتوانست به پشت ورو به قبله بخوابد ، و در اين حالات اگر مىتواند بايد اعتماد به ديگرى نكند مگر آنكه عاجز شود .
( مسأله 738 ) : احوط به تأخير انداختن نماز براى صاحب عذر است به آخر وقت نماز مى باشد خصوصا با اميد به بر طرف شدن عذر [1] .
( مسأله 739 ) : اگر شخصى مردد شد ميان ايستادن بدون قرار و نشستن [2] با قرار ، بايد ايستادن را مقدم بدارد .
( مسأله 740 ) : هرگاه شخصى قادر به قيام در حال راه رفتن باشد و از طرفى قادر به نشستن با قرار نيز باشد بايد نشستن را اختيار كند .
( مسأله 741 ) : اگر عجز براى شخص حاصل شود مىتواند از ايستادن به مرتبه اعلى به ايستادن به مرتبه ادنى نسبت به حال خودش تا مرتبه به پشت خوابيدن تنزل كند ، و هر گاه از پايين ترين مرتبه كه پشت خوابيدن است قدرت حاصل كند به مرتبه اعلاى از آن و يا به ايستادن بيايد بايد آن را انجام دهد و در هر مقام اگر به تكليف خود عمل ننمايد نمازش باطل است [3] .

[1] شيخ انصارى - محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى : بلكه وجوب آن در اين صورت خالى از قوت نيست .
[2] محمد كاظم طباطبائى : احوط جمع است .
[3] محمد باقر شيرازى : با تفصيلى كه بين ضرر و حرج بلكه ضرر جزئى و كلى بيان شد .

239