مسأله 300 - پيش از غسل شرط است تطهير [1] بدن ميّت .
مسأله 301 - هر گاه در بين غسل يا بعد نجس شود بدن او ، غسل اعاده نمىخواهد و همچنين اگر حدث سر زند از او اگر چه حدث اكبر باشد و واجب است ازاله آن با امكان اگر چه در قبر هم گذاشته باشند او را .
مسأله 302 - هر گاه آب كفايت سه غسل نكند ، آن چه هست به ترتيب غسل دهند و به جهت باقى ديگر تيمم بدل آن دهند و هر گاه سدر و كافور ممكن نشود ، به آب خالص ، بدل هر يك غسل دهند با رعايت ترتيب در نيّت .
مسأله 303 - هر گاه ميّت محرم باشد ، واجب است عوض آب كافور به آب خالص او را غسل دهند و ترك كافور در حنوطش كنند و همچنين بوهاى خوش ديگر .
مسأله 304 - هر گاه همجنسى يا محرمى از براى ميّت نباشد و ممكن نشود لمس و نظر او را غسل دهند ، ساقط است غسل دادنش و اگر ممكن باشد غاسل در پس پرده كيسه در دست كند و ميت را غسل دهد على الاحوط . [2] مسأله 305 - مكروه است چيدن ناخن ميت اگر چه بسيار بلند باشد و همچنين موى او هر گاه جدا شود از او واجب است كه در كفن او با او دفن كنند و احوط [3] آن است كه آن را هم غسل بدهند .
مسأله 306 - كفن سه پارچه واجب است :
پيراهن و لنگ و لفافه كه سر تا سرى مىگويند و پيراهن از شانه تا نصف ساق و لنگ ميان ناف و زانو را بگيرد و سر تا سرى به قدرى كه از طول بتوان بست و عرض بر روى هم بيفتد و اگر پارچه ممكن نشود هر چه ممكن شود به همان اكتفا كنند ، اگر چه همان ستر عورت باشد .
مسأله 307 - بايد كفن غصبى و نجس و حرير و پوست نباشد و مستحب است كه

[1] - ( يزدى ) كفايت تطهير عضوى پيش از شروع در غسل آن خالى از قوّت نيست .
[2] ( صدر ) بلكه خالى از قوت نيست .
[3] ( خراسانى ) ترك اين احتياط ، عيب ندارد .

92