مسأله 295 - واجب است غسل دادن ميّت شيعهء اثنا عشرى و در حكم ميّت است سينه در جميع احكام ، يا قطعه اى كه در آن سينه باشد و اما قطعه اى كه با او استخوان باشد - چه از ميّت و چه از زنده جدا شده باشد - نماز ندارد ، اگر چه در حكم ميّت است در ساير احكام و نماز بر قطعه جدا شده از زنده كه با او استخوان باشد احوط [1] است ، همچنين است طفلى كه چهار ماهه شده هر گاه سقط شود مگر نماز ، كه ندارد .
مسأله 296 - هر گاه طفل زنده باشد در شكم زن ميت و نتوان او را بيرون آورد پهلوى چپ او را بشكافند و او را بيرون آورند و اگر بدوزند بهتر [2] است و دفن كنند و هر گاه شك در حياتش دارند ، حرام است [3] شكافتن پهلوى او را واجب است صبر كنند تا معلوم شود حال طفل .
مسأله 297 - واجب است غسل دادن ميت ، اول به آب سدر و بعد به آب كافور و بعد با آب قراح و كفايت مىكند اين اغسال اگر چه جنب يا حايض يا نفساء هم باشد و مىتوان ميت را به طريق ارتماسى غسل داد اگر چه احوط [4] ترتيبى است .
مسأله 298 - هر گاه ممكن نشود غسل ، يك تيمم بدل از سه غسل كفايت مىكند و احوط [5] سه تيمم است .
مسأله 299 - مخلوط كردن سدر و كافور در آب ، در زيادتى به قدرى است كه آب را مضاف نكند و در كمى به قدر مسمى كافى است .

[1] ( خراسانى ) مراعات اين احتياط معلوم نيست . ( يزدى ) در احوط بودن نماز بر آن اشكال است .
[2] ( شيرازى ) بلكه احوط است .
[3] ( صدر ) اگر حياتش محقّق بوده و شك در بقايش دارند حرمتش معلوم نيست . ( يزدى ) محل تأمل است .
[4] ( ميرزا ) اين احتياط « 1 » [ = « 1 » ( يزدى ) لكن جواز شستن هر يك از اعضاى ثلاثه به ارتماس خالى از قوّت نيست . ] ترك نشود .
[5] ( ميرزا ) اين احتياط ترك نشود . با قصد قربت مطلقه در هر سه .

91