نفاس آن طفل است و ممكن مىشود كه هر گاه زن سه طفل بزايد هر يك به فاصلهء ده روز نفاس وى سى روز باشد .
مسأله 263 - اقلّ ايّام طهر ميان دو نفاس معتبر نيست .
مسأله 264 - هر گاه صاحب عادت هفت روز باشد مثلا و بعد از تولَّد طفل خون نبيند تا هشتم و روز هشتم خون ببيند تا دهم [1] بگذرد ، آن زن را نفاس نيست بنا بر اقوى ، اگر چه احوط [2] اين است كه هشتم و نهم و دهم آن چه بايد نفسا ترك كنند و آن چه مستحاضه را بايد عمل كرد عمل كند ، بعد روزه‌اش را قضاء بگيرد .
مسأله 265 - هر گاه صاحب عادت ، هفت روز بعد از تولد خون نبيند تا روز چهارم و روز چهارم خون ببيند و از ده بگذرد ، از اوّل ديدن خون ، هفت روز را نفاس قرار دهد و باقى را استحاضه و همچنين هر گاه روز هفتم خون ببيند و از ده بگذرد چهار روز نفاس و باقى استحاضه است .
مسأله 266 - هر گاه روز اول خون ديد و قطع شد باز روز هشتم ديد و از ده گذشت ، تا هفتم [3] را نفاس قرار دهد و باقى را استحاضه . [4] مسأله 267 - هر گاه روز اول [5] خون ديد و قطع شد ديگر نديد تا هفتم عادتش گذشت و روز هشتم باز ديد تا از ده گذشت همان روز اول نفاس و هشتم با ما بعدش استحاضه است و احوط اين است كه بعد از عادتش تا ده روز احتياطا عمل كند به تروك حايض و عمل مستحاضه تا معلوم شود كه از ده بگذرد يا به ده قطع خواهد شد . [6]

[1] - ( خراسانى ) بلكه تا هيجده روز ، چنان كه گذشت [ حاشيهء مسألهء 261 ] .
[2] ( ميرزا ) اين احتياط ترك نشود .
[3] ( يزدى ) در نقاء متخلَّل احتياط بكند .
[4] ( ميرزا ) احتياط سابق در اينجا نيز ثابت است . ( خراسانى ) بلى چنين است تا هيجده روز « يعنى تا هيجده روز احتياط كند » .
[5] ( يزدى ) يعنى صاحب عادت هفت روز .
[6] ( يزدى ) پس اگر گذشت ، همان روز اوّل نفاس است و اگر منقطع شد برده مجموع نفاس است و حكم نقاء متخلَّل هم ذكر شد .

84