مسأله 1385 - اگر اين اثرها در بدن ظاهر شود ، نصف مقدار مذكور بايد بدهد .
مسأله 1386 - ديه غلام و كنيز ، قيمت ايشان است اگر تجاوز از ديه نكنند و اگر تجاوز كنند ، برگشت آن به ديه است .
مسأله 1387 - حمل كه سقط كنند ، ديه از براى نطفه ، بيست مثقال شرعى طلا است و از براى علقه ، چهل مثقال و از براى مضغه ، شصت مثقال و اگر استخوان شده باشد ، هشتاد مثقال و اگر روح دميده باشد در آن ، هزار [1] مثقال طلا است اگر پسر باشد و اگر دختر باشد ، پانصد مثقال ، اگر چنين شده باشد ، يعنى گوشت آورده و روح در او ندميده باشد ، صد مثقال است .
مسأله 1388 - هر گاه كسى زن حامله را بكشد ، ديه زن و طفلش هر چه هست بايد بدهد و اما اگر زن ، خود باعث سقط طفلش شود ، بايد ديه به ورثه بدهد ، به خودش چيزى نمىرسد و اگر غيرى باعث شود ، به ترسيدن يا قسم ديگر ، غير بدهد .
مسأله 1389 - هر گاه شخص در حال مجامعت با زن آزاد ، نطفه را بيرون بياورد بى اذن زن ، ده [2] مثقال شرعى طلا بدهد .
مسأله 1390 - هر گاه كسى سر ميتى [3] را جدا كند ، صد مثقال شرعى طلا بدهد .
مسأله 1391 - هر گاه كسى حيوان حلال گوشت را بى ذبح شرعى تلف كند ، بايد قيمت زنده او را در حال تلف بدهد .
مسأله 1392 - هر گاه كسى اجزاى حيوان مأكول اللحم را قطع كند يا جراحتى برساند ، تفاوت صحيح و معيب او را بايد بدهد و اگر حرام گوشت [4] قابل تذكيه باشد و ذبح كند ، بى اذن باشد ، ارش بدهد .

[1] - ( خراسانى ) بنا بر مشهور .
[2] ( خراسانى ) بنا بر قولى و مسأله محتاج به مراجعه است . ( يزدى ) محل اشكال است ، بلى اگر غيرى باعث شود چنين است .
[3] ( خراسانى ) على قول مشهور بين علمائنا .
[4] ( خراسانى ) بنا بر قول اكثر .

322